zabawy z czasem gdy brakuje powietrza

[Gloinnen]

Ręce ugrzęzły w ziemi, coraz dłuższe; przerastają ciepłem
wytarty plusz, oswajają rozlewisko. Dziesięć
oddechów, wzgórze doprowadzone do ostateczności,
wszystkie gołębie odlatują z przedmieść. Nie wiem, gdzie się ukryć.

Schowaj się w moim śnie, z bandaży uwij gniazdo,
odszukaj wiodący motyw porannej bieli. Surowe spojrzenie
nakłada się na cudze oczy w ulicznym szpitalu;
miasto woła światłami o litość.

Wymyśliłam dla nas kilka rzeczy koniecznych: łopata, zapałki,
kostka do gry. Żadna inna prócz ciebie; podnieś się
z wiersza. Poprawiasz moją mowę,
nim wypłynie z ust. Musimy wytrwać w ziemiankach,
w uściskach kanałów; noc ciska pod nogi czarne cegły.


____________________
Glo.

[Withkacy]

Czytałem ten wiersz na komórce wielokrotnie. Kiedy go przeczytałem pierwszy raz, syknąłem - ożesz. I tak zostało. Jest obraz, klimat i głębia. Wiersz do kilkakrotnej analizy, jak dla mnie palce lizać.

[Gloinnen]

Niezwykle miło mi to czytać Dziękuję.

[czochrata]

Te ziemianki bym sobie darowała,poza tym jednym szczegółem to bardzo precyzyjny w sensie metaforycznym obraz,pozdrawiam

Musimy wytrwać w ziemiankach,
w uściskach kanałów; noc ciska pod nogi czarne cegły.

p.s.zostawiłabym w uściskach kanałów itd.

[miniawka]

Witaj Glo,
a ja z uporem maniaka - już czas. I dlatego, po Twoim ostatnim wersie, to )fakt, naiwne jak sto):

A przecież to takie proste
zbuduję ciebie od nowa.
Wszystko wypięknieje.
Już się zbliża
przez wszystkie ulice i place.
Ma postać kochanego.

Adam

[Alek Osiński]

Trudny wiersz, moim zdaniem, na pewno do wielokrotnego czytania,
czego nie omieszkam zrobić.
Wątki splatają się i rozplatają. Najbardziej przejrzysta wydaje się być
środkowa cząstka i najbardziej mi się podoba, chociaż ostatnia
w zasadzie też. Końcówka wydaje się
mroczna jak scena z filmu "W ciemności".

Jednak pozdrawiam z uśmiechem

[Gloinnen]

Czochratko, kto chociaż odrobinę pamięta moje dawne wiersze, będzie wiedział, o co chodzi z tymi ziemiankami. One już się pojawiły w jednym z moich starych tekstów i mają swój sens.

Adamie, mnie się nie spieszy...

Al, dziękuję i pozdrawiam
Film widziałam (spodobał mi się i zrobił spore wrażenie), nie myślałam jednak o nim, pisząc wiersz, aczkolwiek wiele motywów pasuje do historii z filmu... Bo jest coś w tym - ukrywanie się, ucieczka, zezwierzęcenie człowieka, upodlenie, wyzwolenie ukrytego zła i cierpienie będące jedyną odpowiedzią na to...

Pozdrawiam Was,


Glo.