Monsieur Puszkin...

[Qń Który Pisze]

jasno zielone morze
twoich oczu
kołysze smutne ściany
bezczynnej obfitości
nawet dary uprzejmych bogów
nie docierają

przekazałem dzień nocy
jak letnią kolekcję samotności

zdjąłem okulary
ale ciebie już nie było

przyjaciółka poezja
czeka w ukryciu
na wiersz

Monsieur Puszkin
nawet pan nie wie
"jak okrutnie cierpieć umiem"

[Alek Osiński]

Właściwie to nie znoszę używania w wierszach słowa poezja
ale w tym wypadku nie przeszkadza, fajnie to ujęte, z dowcipem
Monsieur Qń

[Pinokio]

Monsieur Puszkin
nawet pan nie wie
"jak okrutnie cierpieć umiem"

mnie się podoba wiesz, ach umieć cierpieć to Koniu galop w życiu

pozdrawiam

[anastazja]

Qniku - uroczo,

" przekazałem dzień nocy
jak letnią kolekcję samotności

[P.A.R.]

przekazałem dzień nocy
jak letnią kolekcję samotności

z dalekim rymem
kwitesencja postrzegania ...

[Gloinnen]

jasno zielone morze
twoich oczu
kołysze smutne ściany
bezczynnej obfitości
nawet dary uprzejmych bogów
nie docierają

"jasnozielone" - wydaje mi się, że taka jest poprawna pisownia.

Porównanie oczu z morzem jest moim zdaniem średnio udane, morze po pierwsze jest czymś rozległym (oczy to kropelki zieleni raczej) i pojedynczym (powiedziałabym - niepoliczalnym, w przeciwieństwie do pary pięknych kobiecych ślepiów).

"twoje oczy jasnozielone jak morze
kołyszą ściany
nawet dary uprzejmych bogów
nie docierają"

Przy okazji wydaje mi się, że można usunąć kilka abstrakcyjnych pojęć, które powodują, że metafora z namacalnej staje się wydumana i oderwana od rzeczywistości, co akurat nie najlepiej jej robi.

Dalej jest już dużo lepiej. Właściwie nie mam zastrzeżeń, poza tym, że - moim zdaniem - cytaty, słowa które należy w jakimś sensie traktować i rozumieć "osobno, oddzielnie", lepiej wziąć w kursywę, niż w cudzysłów.

Każdy potrafi cierpieć. Niemal wszystkie wiersze biorą się z cierpienia, które w nas siedzi, albo które obserwujemy u innych. To ono stanowi najczęściej punkt odniesienia w poezji i to nawet tej pozornie lekkiej i z dowcipem. Śmiech bywa reakcją obronną - lepiej wykpić, niż odsłonić, co boli prawdziwie i dogłębnie.
Czasami trudno jest ubrać w słowa to, co nas uwiera. Chyba całokształt pracy każdego poety jest pogonią za tym jednym, jedynym, najważniejszym, nienapisanym wierszem. Który zapewne nigdy nie powstanie. To trochę jak z ideami platońskimi - jest wymarzony wzorzec, a kolejne utwory to tylko jej cienie, niedoskonałe realizacje... Wszyscy tworzymy mniej lub bardziej udane odlewy...

Pozdrawiam,


Glo.

[Qń Który Pisze]

Al, cieszę się, że mogłem być do wcipny
Jesteśmy chyba kompatybilni deczko... Ty u mnie i ja u Ciebie... a to nie jest przypadek.
Dzięki, że wpadłeś, Os-owy królu


Pinokio, cieszę się, że wpadłeś i dźgnąłeś długim nosem moją skromną próbkę wiersza.
Pozdrowienie dla Geppetto

Anastazjo, miło widzieć znajome okularki oprawione w platynę... "grzecznych" włosów.


P.A.R. miło, że znalazłeś trochę p.a.r.y na mój wierszyk.
To po prostu zwykła paralaksa, czyli kwintesencja pary i laksy
Dzięki, za odwiedzinki

"jasnozielone" - wydaje mi się, że taka jest poprawna pisownia.

Jasne, że masz rację...

Porównanie oczu z morzem jest moim zdaniem średnio udane

Często się porównuje oczy do morza... zielone, jak Bajkał, niebieskie, jak turecka laguna... Głębię morza również do głębi oczu.

Każdy potrafi cierpieć. Niemal wszystkie wiersze biorą się z cierpienia

Pewnie masz rację, ale tutaj cierpienie jest słodszą odmianą cierpienia. Inaczej wygląda cierpienie w samotności a jeszcze inaczej, gdy ktoś na ciebie czeka.

moim zdaniem - cytaty, słowa które należy w jakimś sensie traktować i rozumieć "osobno, oddzielnie", lepiej wziąć w kursywę, niż w cudzysłów.

Nie cierpię kursywy i sam nie wiem dlaczego, może dlatego, że jest tak powszechna i w moim mniemaniu, to już manieryzm, bo widziałem na piętrze komentarze pod wierszami, które zawierały kursywę, będąc zupełnie opisową częścią komentarza. Ta maniera dokucza mi mocno w wierszach.

pary pięknych kobiecych ślepiów

To fakt... te są szczególnie piękne

ściany są smutne, bo widzą te oczy, które czekają na kogoś, kogo nie ma, chociaż tak naprawdę jest i bywa raz na parę miesięcy.

przekazałem dzień nocy jak letnią kolekcję samotności

Tak, bo ja też jestem samotny, ale gdzie indziej... tam, gdzie nie ma tych oczu, ale tak naprawdę to nie jestem samotny

przyjaciółka poezja czeka w ukryciu na wiersz

Właśnie czeka... na wiersz o niej... kolejny

Monsieur Puszkin nawet pan nie wie "jak okrutnie cierpieć umiem"

Bo umiem cierpieć. Nauczyłem się cierpieć, bo egzytencja wymusiła na mnie rozłąkę.
Ktoś, kto umie cierpieć - ten umie również kochać... i odwrotnie
Dziękuję, że wpadłaś Glo, z rzeczowym, jak zwykle - komentarzem.

[Gloinnen]

To prawda, że kursywa teraz jest modna. Ja ją osobiście bardzo lubię, ale przyznaję, że zastosowanie kursywy powinno być uzasadnione. Moim zdaniem dobrze sprawdza się, gdy za jej pomocą zaznaczamy:
1) cytaty, fragmenty cudzych tekstów, wypowiedzi;
2) zapożyczenia, zwroty obcojęzyczne;
3) elementy przysłów, powiedzonek, porzekadeł;
4) frazeologizmy;
5) cytaty z własnych utworów;
6) frazy, które mają istnieć jakby "oddzielnie", "obok" głównej treści wiersza.
7) słowa i zwroty, których szczególne znaczenie metaforyczne, wyjątkowe użycie pragniemy zaakcentować, wyeksponować; zawsze kursywa lepiej wygląda niż bold.
8) zwroty i słowa celowo zapisane niepoprawnie i z błędami;
9) czasami - wulgaryzmy - zakładając, że podpada to pod punkt 1, 2, 4 (łacina podwórkowa) lub 7.

To jest oczywiście lista oparta tylko i wyłącznie na moim własnym widzimisię estetycznym.
Wynika z niej, że kursywa nie ma pełnić funkcji ozdobnych, lecz w jakimś sensie jej rolą jest eksponowanie pewnych części zapisu, przy jednoczesnym podkreśleniu ich wyjątkowego charakteru. Italik ma zwracać uwagę na to, by przy lekturze podejść z większym intelektualnym zaangażowaniem do skursywionych fragmentów. Innymi słowy, uważam kursywę za rodzaj znaku ostrzegawczego w tekście. No i w ogóle... ładnie wygląda



Glo.

[Qń Który Pisze]

kursywę za rodzaj znaku ostrzegawczego w tekście. No i w ogóle... ładnie wygląda

No i (od "no" się nie zaczyna... krucafiks ) powiedziałaś prawdę... Chwila słabości?
"ładnie wygląda" a przede wszystkim nowocześnie i tak trendy
A jeżeli spotkam kursywę, to w/g Twojeko "kursywiastego" kodeksu, muszę się spytać autorki, czy jej kursywa wyczerpuje znamoiona pkt.1, pkt.3, pkt.4, czy może pkt.6, bo jak mam odróżnić cytaty, od porzekadeł, przysłów, powiedzonek, cytatów własnych od zwrotów i słów o szczególnym znaczeniu metaforycznym...? Hę
Chyba, że dostanę numer gorącej linii z Glo i na bieżąco będę się pytał

[Gloinnen]

No zaraz zaraz, chyba nie powiesz mi, że nie odróżniasz cytatu od przysłowia, pyska od zadka, a grzywy od ogona!


Chwila szczerości... Noooooooo.... jakby ktoś pytał.
Linia z Glo w roli głównej może nie gorąca, ale może, jak będziesz miał łut szczęścia, trafisz na otwartą! I wygrasz główną nagrodę...