gdy pada deszcz nie widać łez

[anastazja]

w pamiętną noc
nie mogłam wypowiedzieć słowa
przerażona pędziłam gdzieś i nigdzie
samotna brzoza ze współczuciem
kładła gałęzie

czas wyprzedził o jakieś pięć lat
w niepewności chwytam oddech
dni coraz krótsze czy odnajdę dotyk

Jezusa przybiły trzy gwoździe
mnie twoje słowa





druga wersja



w pamiętną noc
nie potrafiłam niczego powiedzieć
przerażona pędziłam gdzieś i nigdzie
błagając bogów o kawałek nieba

samotna brzoza ze współczuciem
kładła gałęzie
na moich oczach umierały księżyce

czas wyprzedził młodość o jakieś pięć lat
odnajduję w pamięci tylko to co niezbędne
dni coraz krótsze
chwytam podmuchy na lepsze

jak trzy gwoździe
przybiły twoje słowa


14.03.2012

[Miladora]

Podoba mi się, Nastazyjko.
Chociaż smutny to przekaz. Ale prawdziwy, bo słowami można zrobić wszystko. Nawet zabić.
Tylko dlaczego, prawda?

Mam takie małe uwagi:
- wypowiedzieć słowa/samotna brzoza - przypadkowy rym. Szkoda mi brzozy, bo to moje ulubione drzewo, ale coś bym z tym rymem zrobiła. Można albo ze "słowami", albo "brzozę" zamienić na "drzewo", chociaż na końcu wiersza masz "słowa", więc tu chyba byłoby lepiej pokombinować z nimi.
Może:
- pamiętam tę noc
nie potrafiłam niczego powiedzieć?
I jeszcze jedno:
- samotna brzoza ze współczuciem kładła
gałęzie w moją stronę - może "chyliła"?

Dobrego

[Alek Osiński]

brzoza ze współczuciem kładła
gałęzie w moją stronę

zastanawiam się nad tym, ale jednak chyba mnie przekonuje,
w znaczeniu, że umożliwia schronienie...

między oddechem

rozmnożyłaś oddech w wiele istnień już nie pierwszy raz, ale ja to kupuję

Jezusa przybiły trzy gwoździe
mnie twoje słowa

ale puenty nie kupuję, tutaj jednak proporcje
porównawcze wydają mi się zdecydowanie zachwiane...

Pozdrawiam

[Miladora]

ale puenty nie kupuję, tutaj jednak proporcje
porównawcze wydają mi się zdecydowanie zachwiane...

A wiesz, co mnie się skojarzyło, Aluś?
Że Jezus był człowiekiem, więc na tej podstawie można dokonać porównania. Z jedną różnicą - trzy przybite gwoździe zaprowadziły go do nieba. Trzy przebijające słowa mogą natomiast sprowadzić piekło. Ludzkie.

[Alek Osiński]

trzy przybite gwoździe zaprowadziły go do nieba.

Mila, ja nie wiem właściwie, gdzie Jezusa zaprowadziły 3. gwoździe i chyba nie chodzi
o dociekanie tego...moim zdaniem zastosowanie takiego zabiegu jak Ana, powoduje, że
obraz wymyka się poza obręb wiarygodności....to jakby hochsztaplerstwo, jednak nie biorę tego....
ale za to pozdrawiam miło

[Miladora]

Niezależnie od tego, gdzie zaprowadziły, przyniosły ze sobą mękę.
Słowa też przynoszą.

A w ogóle to jestem wolnomyślicielką.

[Alek Osiński]

Słowa też przynoszą

Znaj proporcjum, mocium panie...

[Miladora]

Znaj proporcjum, mocium panie...

I w tym tkwi sedno, Aluś.
Bo odczucie proporcji jest sprawą indywidualnego odbioru. Dla jednego coś może być końcem świata, dla innego tylko drobną przykrością. A własne niepowodzenia zawsze mają większy ciężar gatunkowy niż cudze.

Bawimy się dzisiaj w dobrego i złego glinę.

[Ewa Włodek]

słowo - może zabić, może i tchnąć nowe życie...Cóż, Bliski Wschód ze swoją filozofią uważa, że najlepszy i najgorszy w człowieku jest jego język - przynajmniej taką baśń pamiętam z dzieciństwa...
Poczytałam z przyejemnością, Anastazjo...


I mnóstwo uśmiechów posyłam...
Ewa

[anastazja]

Miladorko Al

Aleście się nagadały kochane, dziękuję za wnikliwe spojrzenie.




Ewuś - dzięki za czytanie