Cyrkonia

[pietrek]

Cyrkonia


- Mama, mama!
- Cicho bydź, Claudia.
- Mama, a mogła bych mieć pieska?
- Mało to mosz pierdoł, Claudia.
- Ale mama! Bydzie pytbulka od Inezy miała szczynioki, tanio.
- A wielkie to bydzie?
- Takie o, maludkie.
- Bedziesz koło niego robiła, wszysko?
- Ja mama, ja. I wszyndzie będa s niem chodziła- cyrkonia w płatku
pryszczatego noska błysnęła triumfalnie – i kole bloków, i na boysko,
wszyndzie, mama! I ino bierz go! Bierz go!

[Ania Ostrowska]

pomysłowe i zabawne tylko wydaje mi się, że "będziesz" wypada z konwencji - nie powinno być raczej bez ogonka? również "I ino" - chyba bez "I"? Pozdrawiam - Ania

[Miladora]

A mnie tym razem nie wzięło, Pietruś.

[pietrek]

widać nie tędy droga
dialog usłyszałem kiedyś w autobusie, dziewczynka była w nieokreślonym wieku, gdzieś między 12 a 16 rokiem życia, a zawziętość i cała masa innych gwałtownych emocji z jakimi wyszeptała - bierz go! - były porażające...
dzięki za opinię, pozdrawiam

[Miladora]

cała masa innych gwałtownych emocji z jakimi wyszeptała - bierz go! - były porażające...

Wyobrażam to sobie.
I faktycznie śląską gwarą mówiły?

[pietrek]

Nie całkiem, taką śląsko-blokersko-lumpenproletariacką, to mieszanka niemiła dla ucha. Jestem Ślązakiem, wprawdzie w pierwszym pokoleniu (jak wielu katowiczan), ale lubię naszą gwarę, tylko czystą, taką z Kuca - tylko mniej "wypolerowaną".
Z drugiej strony, język zaułków jest bardzo ważny, jest prawdą dzisiejszego dnia, prawdą socjo- i psycho-logiczną, świadectwem obyczajowości i stanu umysłów. Więc sobie czasem robię notatki, może kiedyś do nich dorosnę

[Miladora]

Nie całkiem, taką śląsko-blokersko-lumpenproletariacką, to mieszanka niemiła dla ucha.

Znam to. Faktycznie niemiła.
Prawdziwa śląska gwara ma swój urok. Trochę szkoda, że się już wyradza.

A co do tej miniaturki, to pomyślałam, Pietruś, że gdybyś ją nieco rozbudował w kierunku narracji, to takie zderzenie dwóch języków mogłoby być ciekawsze.
Dajmy na to, że opisujesz, jak wsiadasz do autobusu i zaczynasz z nudów obserwować, co się dzieje. I słyszysz tę rozmowę. Patrzysz na dziewczynkę i zaskakuje Cię zawziętość, z jaką wywiera nacisk na matkę.
Po cyrkonii sądząc, udaje się to jej w wielu wypadkach.
Cóż, ja bym się zastanawiała, jaka przyszłość czeka tego psa, gdy się już znudzi owej pannicy.

[pietrek]

za cienkim, póki co, ale może dojrzeję, temat jest
co do pieska, to wolę nie myśleć, psiarz jestem, więc dla mnie psy nigdy nie są winne, tylko głupio kochane, a później jeszcze głupiej i okrutniej odrzucane, czasem jedno i drugie jednocześnie
dzięki za wgląd i wsparcie, ukłony