Miejski pejzaż. Wieżowce

[Gloinnen]

Ja zostawiłabym "żeby" - wprowadza całkiem udaną anaforę, natomiast co do nagromadzenia bezokoliczników - zdecydowanie jestem na NIE, podobnie jak Miladora.

W pierwszym dwuwersie:

Spacer po cembrowinie
to wynieśli ze wsi

warto usunąć "to".

Metaforyka jak zwykle jest bardzo trafna, nośna. Idealnie potrafisz swoimi obrazami oddać wielkomiejskiego ducha, a przy okazji pokazać, jak bardzo miasto (w tym wypadku - blokowisko) jest niemal organiczną częścią jego mieszkańców, głęboko wrośnięte w ich mentalność i psychikę. Zupełnie tak, jakby nakładały się na siebie dwa systemy - ludzka egzystencja - i miejska infrastruktura - wieżowce, piętra, windy, domofony, korytarze... Świetne!

Pozdrawiam,


Glo.

[ble]

co do nagromadzenia bezokoliczników - zdecydowanie jestem na NIE, podobnie jak Miladora.

Przecież pisałam, ze bezokoliczniki pokazują pośpiech, pogoń za cudem miasta (jakimkolwiek cudem i marzeniem), zadyszkę wynikającą z poscigu. A przy Bąblu już spokój, zamknięta przestrzeń, już okolicznie.
Zastanawiam się, czy taka uwaga jak Twoja nie bierze się z nagromadzenia zasad - np. nie powtarzać tych samych form czasownikowych, proporcjonalnie układać czasowniki i rzeczowniki, unikać zaimków itd. Są słuszne, ale przez to odstępstwa od reguły bywają ciekawe. Bo te zasady wprowadzają jakąś koleinę, która też się zużywa.

Serdecznie

[Gloinnen]

Zastanawiam się, czy taka uwaga jak Twoja nie bierze się z nagromadzenia zasad

No nie wiem. Ja nie lubię w wierszach monotonii stylistycznej. Wolę, gdy jest różnorodnie, gdy tekst biegnie w swojej warstwie gramatycznej w różnych kierunkach. Ale nie muszę mieć racji, to chyba też kwestia indywidualnego gustu.



Glo.