w noc kupały

[atma]

Kiedyś... Tak, na pewno, w odtworzeniu zdarzeń
przy ognisku spłonąć w tańcu się odważę.
Kiedyś... Tak, na pewno, z czarnych run wyczytam,
wszystkie chwile przyszłe w dłoniach pozamykam.

Będzie ogień tryskał niezmąconym rytmem,
w stopach żar poniesie ścieżką, którą wytnę
w gęstym mrocznym lesie poskręcanych myśli.
Kiedyś... gdzieś na pewno wszystko to się ziści.

Tak, jak kiedyś światy zawirują w tańcu,
z żaru wyczaruję swojego posłańca.
I jak niegdyś lekko spojrzę poprzez cienie
na zbyt ciasną suknię prosto wewnątrz siebie.

Tak, jak było niegdyś wraz z pełnym oddechem,
zaniosę się płaczem, zaniosę się śmiechem,
wirując przy ogniu w letnią noc kupalną,
wydobędę magię wraz z rosą poranną.

Zapomniane śpiewy popłyną z wiankami.
Tak, jak było kiedyś, zostaniemy sami,
tańcząc i śpiewając o radości życia,
mimo iż to życie czekiem bez pokrycia.

[Leon Gutner]

Bardzo ładnie złożone Atmo .
Ma swój nastroik .
Leo docenia .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

Choć do nocy kupałowej jeszcze sporo, miło zacząć się do nastroju gotowić.
Jeden rym zdecydowanie bym zmienił.
"ciebie - siebie".
Reszta w dobrym stylu, czyta się z poczuciem tęsknoty za tym co było i jednocześnie przetykaną nostalgią, nadzieją na rychłe spełnienie kupałowych marzeń.

I małpie przytrafiło się kiedyś napisać coś o owej świętej nocy, po tym jak z jedną z naszych Użytkowniczek, na zupełni innym portalu, odbyliśmy długą polemikę na temat wyższości nocy kupałowej nad tzw. świętojańską.

[atma]

Dziękuję Leo
Skaranie - juz poprawiłam, dziękuję za wizytę i czekam na Twój wierszyk
I oczywiście, że Noc Kupały jest zecydowanie wyżej od Nocy Świętojańskiej, mającej być jedynie czymś wypaczonym wobec Nocy Kupały i odciągającym od pogańskiego misterium ognia i wody Jest przynajmniej autentyczna

[Ewa Włodek]

mimo iż to życie czekiem bez pokrycia.

świetna pointa, Atmo, takiez ci ono jest, nasze życie......A i wiersz - ma nastrój, jaki lubię, taki trochę bachiczny, troche dekadencki...Bardzo w moim guście...


Mnóstwo pozdrowień z uśmiechem...
Ewa

[atma]

Dziękuję Ewo

[Sede Vacante]

Przypomniałaś mi sobótki obchodzone w wieku chłopięcym na łąkach,z pochodniami i gitarą;)))
Bardzo sentymentalnie mi się zrobiło

[atma]

i o to chodziło

[Miladora]

Bardzo lubię Kupałę.
I takie klimaty, Atmuszko.

No i całkiem płynnie to wyszło, chociaż...
- w gęstym mrocznym lesie niedoskonałości. - 12/6/6
Kiedyś... Kiedyś, gdzieś na pewno wszystko to się ziści. - 14/8/6 - czyli dwie zgłoski do usunięcia:
- w gęstym mrocznym lesie niedoskonałości.
Kiedyś... gdzieś na pewno wszystko to się ziści. = 12/6/6 - tyle, że brak rymu "niedoskonałości/ziści". Tu bym jeszcze pokombinowała.

- wirując przy ogniu w letnią noc kupały,
wydobędę z siebie tańce zapomniane.

Zapomniane śpiewy popłyną z wiankami. - brakuje mi rymu "kupały/zapomniane". No i powtórzenie "zapomniane" można zmienić.

Ale Twój wiersz pulsuje.

[atma]

Pozmieniane, na razie tak, zobaczymy czy może coś innego przyjdzie mi później do głowy. Dziękuję za odwiedziny i jak zwykle konstruktywny komentarz