niby nic

[atoja]

porannej mgły
odgarnie z czoła
zdziwione sny

odnajdzie wątek
splątanych nici
z końcem początek

zamknięte w dłoni
stęsknione słowo
ożyje w twoich

czarno-biały szkic
w telefonie głos
takie niby nic


2010

[Leon Gutner]

Klimacik że ho .

Dwie pierwsze lepsze od następnych ale i tak była to sama radość czytania .

Z uszanowaniem L.G.

[Nicol]

Fajne

[P.A.R.]

Atojo
krótkie wersy tylko wydają się takimi
nie wiedziałaś ...

[Miladora]

Niby nic...
A jednak...

Pierwszy wers różni się rytmowo od pozostałych, Atojka. Ale nie wyrównywałabym go, tylko skróciła trzeci, żeby płynniej wchodził w następne.
- porannej mgły
odgarnie z czoła
zadziwione sny - na "zdziwione sny".

Ostatnią zwrotką przełamujesz rytm, ale jak dla mnie, ma to nawet sens.

Dobruśkiego

[Ewa Włodek]

czarno-biały szkic
w telefonie głos
takie niby nic

to szczególnie...Nastrojowy i zmyślą...Miło było poczytać...


Mnóóóstwo serdecznosci...
Ewa

[atoja]

Klimacik że ho .

taki nieco ciutki
pierwszy Gościu dziękuję za wizytę

Dodano -- 15 mar 2012, 21:40 --

krótkie wersy tylko wydają się takimi
nie wiedziałaś ...

wiem i lubię
może nieudolnie
Dziękuję za zerknięcie

Dodano -- 15 mar 2012, 21:45 --

Fajne

zwięźle za zwięzłość
Nicol

Dodano -- 15 mar 2012, 21:49 --


Ewo
dziękuję za miłą wizytę

Milado
plus
takie tam moje eksperymenty
dzięki za krytyczno- przychylne spojrzenie

[skaranie boskie]

Dokładnie tak samo jak Mila.
To dobry wiersz, z maleńkimi potknięciami, z których nie wszystkie trzeba prostować.

[Qń Który Pisze]

Hm, głos, to nie jest takie niby nic. Kobiety zawsze były wrażliwe na męski głos i chętnie mu ulegają A jeżeli za tym idą inne ingrediencje duszy a potem i ciała, to wpadają biedne razem z butami. I to jest właśnie piękne, jak wiersz, który naszpikowany jest tęsknotą, jak jeż igłami.
Kiedy kobieta się naprawdę zakocha, to przypomina to piękny poranek, boso po rosie z kwiatami w zmowie i słońce, które goni ciepłym promieniem a czerwone maki z radości trzepoczą miłosnymi flagami łąki... życia. Rodzi się chęć na wszystko i wszystko dookoła rodzi się dla tych chęci.
Pięknie... szkoda, że toja tego nie napisałem... ale dobrze, że chociaż atoja odnalazła "splątany wątek nici i pocerowała niektórym poprzecieraną na piętach tęsknotę.

[skaranie boskie]

to przypomina to piękny poranek, boso po rosie z kwiatami w zmowie i słońce, które goni ciepłym promieniem a czerwone maki z radości trzepoczą miłosnymi flagami łąki... życia.

A gdyby tak boso po śniegu?
Przecież nie zawsze jest wiosna, a zakochana kobieta rozgrzeje nawet himalajskie lodowce.