jesienny postillon d'amour

[Qń Który Pisze]

aksamit ramion łasi się
obietnicą nie do spełnienia
a tu myśli wyciągają długie szyje
i zaglądają w zielone piekło oczu

wisisz nade mną
jak wzburzona fala
szumem w muszli zamknięta
łagodnym krajobrazem uczuć
aż po horyzont

liść zawieruszył się w alejce
i wpadł prosto pod nogi
nie zdążyłem przeczytać
z czym przyleciał
zabrała go zima

[Alek Osiński]

Oj, Qniu na ostro pojechałeś z dopełniaczami;
aksamit ramion, piekło oczu, krajobraz uczuć,
a jakbyś spróbował powiedzieć to samo własnymi słowami?
ostatnia strofa mi się podoba, tak subtelnie i miękko opada...

[atma]

aksamit ramion

Aksamit (późnogr. heksámitos "złożony z sześciu nici") – tkanina bawełniana z krótką okrywą włosową

mogłabym pomyśleć że Qń pisze o klaczy, gdyby nie piekło zielonych oczu. Klacze nie mają oczu w kolorze trawy. Ramiona nie są zazwyczaj z krótką okrywą włosową, puszkiem choćby, choć miłe i miękkie w dotyku to jednak gładkie. Radziłabym może ten aksamit (wybacz ale wieczne kojarzy mi się jednak z czymś włochatym, sierściowatym) wymienić na coś gładkiego. Gładki jest jedwab, ale chłodny, zieleń też chłodna a obietnica niespełniona
aksamit kojarzy się z czymś królewskim, ale jedwab z kolei - cesarskim To tylko uwaga, wolna myśl o tych materiałach.

zatrzymują słowa
łagodnym krajobrazem uczuć
aż po horyzont
po słowach

a tu myśli wyciągają długie szyje
i zaglądają w zielone piekło oczu

wisisz nade mną
jak wzburzona fala
szumem w muszli zamknięta

[Gloinnen]

aksamit ramion łasi się

Mnie się też nie podoba ten "aksamit ramion" - wolałabym zwyczajne "ramiona" bez ozdobników.
Masz skłonność do wprowadzania niepotrzebnych dekoracji; proszę w imieniu Poezji - nie obwieszaj wierszy odpustowymi błyskotkami.

"ramiona łaszą się"

wisisz nade mną
jak wzburzona fala
szumem w muszli zamknięta

"wisisz nade mną
jak wzburzona fala
zamknięta szumem w muszli" ---> skrócić i pozbyć się inwersji - taka moja sugestia.

"horyzont", a zwłaszcza "krajobraz uczuć" - no proszę Cię! Ja rozumiem, że Qnie są bardzo sentymentalne i wrażliwe, ale odpuść sobie tego rodzaju obrazy. Udam, że nie widziałam.

Końcówka - rzeczywiście, jak napisał Al, subtelna, chyba najlepsza z całości, choć nie odkrywa Ameryki. Ot, ulotność chwili, jesienny listek... W sumie wdzięczny obraz, taki trochę jak z dziecięcego świata, z dziecięcej baśni...

Pozdrawiam,


Glo.

[Qń Który Pisze]

Oj, Qniu na ostro pojechałeś z dopełniaczami;

Al, lubię czasami tak przyfajansić
Dzięki, że wpadłeś i poczytałeś. I co najważniejsze - masz rację
Glo, kiedyś mi tłumaczyła na innym portalu, co to są dopełniaczówki, ale miała taki odlotowy avatar, że nie mogłem się skupić

[Gloinnen]

Glo, kiedyś mi tłumaczyła na innym portalu, co to są dopełniaczówki, ale miała taki odlotowy avatar, że nie mogłem się skupić

[Qń Który Pisze]

ten aksamit (wybacz ale wieczne kojarzy mi się jednak z czymś włochatym, sierściowatym)

Tak, masz rację... takim aksamitnym sierściuchem jest kret... ale oczywizda nie ten do zlewów
A jak klaczka ma taki zmysłowy meszek na ramionach, który widać tylko pod światło?
Wtedy Qń, przednimi zębami szczypie jej te malutkie włoski i jest fajnie... klaczki lubią być delikatnie łaskotane. Czasami, mięciutkimi chrapkami, Qń łapie za meszek na górnej wardze...
to są tak delikatne zabiegi, jak rzęsa spadająca na policzek. Klaczka Qnia to przeuwielbia
Dziękuję, ża taki obszerny, merytorczny komentarz.
Poważnie się zastanawiam nad Twoją wersją... jest rzeczywiście niezła

Dodano -- 15 mar 2012, 23:40 --

zamknięta szumem w muszli

a może... "zamknięta w szumie muszli" ?

W sumie wdzięczny obraz, taki trochę jak z dziecięcego świata, z dziecięcej baśni...

Dzięki za sumę... zawsze to lepsze od dzielenia
Musisz wiedzieć, że Qń, to taki duży chłopczyk w krótkich spodenkach, z procą w kieszeni
Dzięki za wizytkę, Gol