ekoeroterroryzm

[pietrek]

ekoeroterroryzm


ja zielony wierszyk piszę
a ty mądra brzozo
szumisz ciszę

ja się rzegocę
bo mi grdyka rośnie
wole moje dudni
kiełkują przedrośla

zimno dobre
po zimnie się ciepli

dobrzy ludzie
u progu

źli wściekli uciekli

[Alek Osiński]

Prosty wierszyk, ale z dużym czuciem napisany,
ma swoją duszę, jak dla mnie

[pietrek]

ech, nie jest łatwo o prostotę z duszą, ale się staram
dzięki, al

[Aldona Latosik]

I u mnie masz plusik - podoba się w swojej prostocie

pozdrawiam

[pietrek]

dzięki

[Alek Osiński]

nie jest łatwo o prostotę z duszą,

nikt nie powiedział, że będzie łatwo

[Gloinnen]

Mnie też się podoba. Lubię jego przewrotność. I może nawet "prosty" to nie jest najwłaściwsze określenie. Ale lubię wiersze napisane z dużym dystansem; prawdę mówiąc, ironia, nawet swoista autoironia, to potężne narzędzie w ręku poety.

Tworzysz ciekawe, groteskowe obrazy.
I dobre jest to rymowanie - to mówię ja, miłośniczka rymów w wolnej...

Pozdrawiam,


Glo.

[pietrek]

otuchę w me serce wlewasz, Glo