Pokraczność podobieństw

[Alek Osiński]

Ludzie się starzeją przez zazdrość,
obrastają futrem, łagodząc uderzenia;
świat wraca trzykrotnie i puchnie
jak sucha karma w żołądku;

od dawna nie czuję głodu.

Można sobie wyobrazić podróże
w głąb czasu; stary numer
opisany na początku księgi;
jaki kształt przyjmiesz podając się
za zmarłego ojca; zdjęcie
nie przyniosło ulgi;

obyśmy tylko nie stchórzyli.


*
Wiarą ćwiartuje się tusze, przemiela
przez maszynki; zdatne do spożycia;
oto jest ciało moje, wasza lubieżność;
wcale się nie różnimy.

Kolonialne zwyczaje jak wakuole
eleganckiej rezydencji; marność
nad marnościami wobec garści mąki;
staje jak wryty.

Drewno się miękko poddało;
wypisz, wymaluj.

[Gloinnen]

To jeden z tych tekstów, pod którym każdy komentarz będzie tylko cieniem cienia.

Wiersz do wielokrotnych rozmyślań i powrotów.

Pozdrawiam,


Glo.

[P.A.R.]

za "mądry" dla mnie Al
nie pomogło nawet wielokrotne czytanie ...

[ble]

Ten wiersz prowokuje mnie do wklejenia mojego własnego. U mnie inne ujęcie - raczej ascetyzm niż obżarstwo.
Skonsumować i jeszcze raz skonsumować, wszystko jest na sprzedaż byle dobrze opakowane.
A tu drewno: wypisz, wymaluj Pięknie zamknąłeś całość - portret trumienny. A w miejsce niemalowane - odpukać.

Ta fraza taka schultzowska
jaki kształt przyjmiesz podając się
za zmarłego ojca

I tytuł bardzo dobry. Wiersz na wielokrotne odwiedziny jak słusznie pisze Glo.

[Alek Osiński]

Dziękuję Wam za odwiedziny i za
pozostawione słowo.

Pozdrowienia

[anastazja]

Al - smakowity kąsek bez kawy nie da rady.

jaki kształt przyjmiesz podając się
za zmarłego ojca

rewelka

[Alek Osiński]

Dzięki Ana

Pozdrawiam