diuna

[pietrek]

diuna

mozolnie nawozimy ziemię
pod przyszłe ugory

lekkomyślni

osuszamy skronie gorącym wiatrem
samumem polerującym szkielety

we śnie pijemy wodę pustyni
obozując pośród równych sobie Tuaregów

z błękitnymi oczami w ciemnej oprawie
przenikliwi nieodgadnieni dumni

[Ewa Włodek]

ładne obrazy w tym wierszu, szczególnie Tuaregowie - toż prawie enigma...


Pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa

[Gloinnen]

Wiersz posiada swój nastrój, ale jego konstrukcja jest zbyt nużąca, oparta na takich samych formach: "nawozimy, osuszamy, pijemy..." Według mnie ciekawiej byłoby biegnący jednotorowo zapis bardziej rozbudować i poprowadzić w różnych kierunkach.

Chociażby tutaj:

osuszamy skronie gorącym wiatrem
samumem polerującym szkielety

"gorący wiatr"="samum" - nie ma potrzeby dwukrotnie nazywać zjawiska, całość może być ujęta bardzo syntetycznie. Bardzo podoba mi się "polerowanie szkieletów" przez wiatr - świetny obraz.

"samum osusza skronie
i poleruje szkielety" ---> tak ja bym to zapisała, przy okazji redukujesz "-ące".

przenikliwi nieodgadnieni dumni

Osobiście nie przepadam za tego typu opisami w wierszu. Tworzysz charakterystykę postaci, dopowiadasz to, co powinno raczej zostać przemilczane. Moim zdaniem lepiej byłoby pozostawić surowy opis, zagrać obrazami, a nie po prostu poinformować czytelnika, jacy są przedstawiani przez Ciebie peele. W ten sposób uziemiasz wiersz.

W tekście zabrakło mi wyrazistej pointy, podsumowania, czegoś, co wskaże, w jakim celu on w ogóle powstał. Opisowa końcówka chyba kiepsko pełni tę rolę. Ten tekst w mojej ocenie jednak jest do generalnego remontu.

Pozdrawiam,


Glo.

[pietrek]

cóż... się zgadzam...widać źle zapisałem, bo umkły (bardzo szybko, umknęły by wolniej;)
intencje - peele niezdrowo pogrążeni w snach o potędze
boję się że rokowania pacjenta nie są dobre, chyba że lekarz prowadzący dozna olśnienia
tradycyjnie uwagi biorę do serca i rozumu, dobrego dnia, Glo

[Gloinnen]

boję się że rokowania pacjenta nie są dobre,

Eeeeee tam.

Hipochondria.

Lekarz prowadzący proponuje następującą terapię:

drinki.jpg

[pietrek]

trzeba się słuchać, Twoje zdrowie

[Aldona Latosik]

Zbytnio na pustyni się nie napoisz klimat wiersza ciekawy, z przyjemnoiścią przeczytałam

z podobaniem

[Abi]

tytułowa diuna
do Tuaregów
ma się tak sobie,
ale mniemam, że zgłębiłeś... dając taki wyznacznik...

• po cynamonie
  widzisz jasno
  
  utopiony szej - huludami
  nie obudził mocy proroczych
  czy bez tego
  mogę być elementem
  
  powiedź
  że zgrzytając z arrakis
  brzmię jak Jessika
  
  a umieszczę skoczka pustynnego
  w ludzkiej pięści
  zanim dotrzesz wewnętrznym wzrokiem
  
  bene gesserit
  bez podstępu

patrząc na tytuł
jestem pewna, że ogarniesz...

:-) A.

[anastazja]

Myślę, że po małych przeróbkach wiersz zyska.

Pozdrawiam

[pietrek]

Abi - mój tekst to troszkę powrót z Diuny na diuny, te ziemskie
Herbert wykorzystał Tuaregów, ich folklor, styl życia, do stworzenia własnego świata, nawet chyba dostał za to jakąś nagrodę
dzięki za wizytę i wiersz, przypomniałaś mi że kiedyś sam chciałem być Atrydą...

anastazjo, może podołam, nie wiem, dzięki za wgląd