grawiury

[Miladora]

Ze śmiercią człowieka umiera nieznany świat – Saint-Exupéry


nie wiem ile przede mną jeszcze przeżyć i książek
co zostawić za sobą co zachować wśród wspomnień
pośród czterech pór roku jakie barwy przechować
jaki uśmiech pamiętać jakie gesty i słowa

wciąż obrazy maluje i wyświetla na czerni
pamięć wczoraj i dzisiaj chcąc wszystkiego dopełnić
i zostawić na jutro gdy się skończy wędrówka
kiedy tylko osnowa pozostanie już z płótna

lecz przemijam i ze mną przemijają grawiury
jakie czas spiętrzył w oczach i w dodatku na których
zakodował uczucia w potrzaskanych fragmentach

jeszcze ciągle je widzę lecz czy będę pamiętać

[Nicol]

Kiedy w szarą godzinę ta niepamięć Cię najdzie
Sięgniesz w strofy cierpliwe - wszystko w nich pewnie znajdziesz

Zgrabny wstęp do bilansu ...

[Leon Gutner]

nie wiem ile przede mną jeszcze przeżyć i książek
co zostawić za sobą co zachować wśród wspomnień
pośród czterech pór roku jakie barwy przechować
jaki uśmiech pamiętać jakie gesty i słowa

Pięknie .
A dalej i na końcu tylko lepiej
Mila - pisarka pełna "świadomego rozsądku"

Z uszanowaniem L.G.

[Miladora]

wstęp do bilansu ...

Tak jakby.
Bo ten cytat tkwi mi w głowie od dawna.
Dzięki, Nicolku

"świadomego rozsądku"

Nie wiem, czy to rozsądek, Leonku.
Zapewne wszyscy to odczuwamy od czasu do czasu.
Dzięki

[atoja]

im dalej w lata
tym pamięć w odległe obrazy bogata
a co teraz
nie wiem - przebacz

chyba każdy z nas piszących i próbujących ma w zanadrzu wiersz bilans
pewnie wstawię,gdy poprawię

a Twój Mi Lady

[Ewa Włodek]

ano, każdy ma swój bilans...Twój, Mila - delikatny, łagodny...Miło było poczytać...


Pozdrowieńka z uśmiechami...
Ewa

[Miladora]

pewnie wstawię,gdy poprawię

No to czekam, Atojka.

delikatny, łagodny...

Bo tak bardzo chciałoby się pamiętać tylko piękne rzeczy, Ewuńka.

Dziękuję, Dziewczyny.

[Stepanian]

podobno

posród książek na półkach mieszka lity cień ciszy
on nie musi pamiętać jemu wolno być głuchym
nie wymaga i nie chce bo nie musi się liczyć
z czasem wrytym w grawiurę spoza sennych arkuszy

zawsze jest tam gdy zerkasz przywykł więc że dlatego
nie wymaga tłumaczeń i nie musi tłumaczyć
czemu więc bać się cienia po co lękać się czegoś
co istnieje lecz tylko gdy akurat ktoś patrzy

PS
Uwielbiam Twoje grawiury. P.

[Miladora]

lecz gdy sam pozostajesz cisza ciąży kamieniem
tylko kartki szeleszczą budząc ciągły niepokój
że tak łatwo się zgubić i nie zdążyć na scenę
że być może do końca zawsze będziesz stał z boku

czas wciąż patrzy i milczy strona leci za stroną
czytasz życie i widzisz że rozdwaja się wszystko
na obrazy i słowa które siebie zapomną
stoisz niemy i czekasz - na dalekość i bliskość


A ja Twoje

[P.A.R.]

nieźle
nawet więcej niż nieźle
a może lepiej
żeby nie powiedzieć dobrze
ocierając się o wyjątkowe...

obym nie powiedział słowa za dużo...