(d)ławica

[ks-hp]

pod skórą dnia pulsują piesi, przeklinając pogodę,
kierowców, światła, zator. zgięte osie latarni,
chłodne parapety; szyby
nie wpuszczały, ale
dopiero teraz dzwonią o framugi jak zęby.

wiatr żłobi i gwiżdże, wciska się
w minaret żeber. jestem pusty od zaczęcia, później
nie należy mnie spożywać.

popękane ściany, ulice, dłonie; w szczelinach
choroby - zapamiętani przechodnie. dzień
spowalnia, słońce tętni za wałem
z dachów.

ćmy - dopóki nie zamknę okien.

[Alek Osiński]

paznokciem dnia

ta metafora mi się akurat nie podoba, cóż, de gustibus...
reszta mi wpada, lubię taką poetykę.

[Gloinnen]

Ja również lubię taką poetykę i również - podobnie jak Al - nie kupuję metafory "paznokieć dnia". Natomiast jeśli chodzi o resztę - bardzo lubię stosowane przez Ciebie obrazowanie, o czym już zresztą wielokrotnie wspominałam.
Jak widzę - motywy miejskie są bardzo głęboko osadzone we współczesnej poezji, jesteś kolejnym Autorem u nas na forum, który podejmuje w wierszach temat miasta i relacji człowiek/miasto, życie ludzkie/życie metropolii. Wydaje mi się, że poszukujesz miejsc, w których te dwie jakości znajdą punkt styczny, jakąś część wspólną, przenikanie się.

Jedna rzecz mi przeszkadza. Właściwie już od jakiegoś czasu miałam o to spytać - czemu używasz małej litery po kropce? I skąd się w ogóle wzięła ostatnio moda na takie pisanie? Skoro wykorzystujesz podobny zapis, to umiałbyś wytłumaczysz mi, jakie to ma zastosowanie?
Pytanie nie jest złośliwe (choć nie lubię rzeczonej maniery), po prostu bardzo mnie ciekawi, nawet intryguje, dlaczego tak się teraz właśnie pisze. Oczywiście mam na myśli walory funkcjonalne, gdyż wyjaśnień typu "bo ładnie wygląda" nie przyjmuję do wiadomości.

Pozdrawiam,


Glo.

[Alek Osiński]

Właściwie już od jakiegoś czasu miałam o to spytać - czemu używasz małej litery po kropce? I skąd się w ogóle wzięła ostatnio moda na takie pisanie? Skoro wykorzystujesz podobny zapis, to umiałbyś wytłumaczysz mi, jakie to ma zastosowanie?

Pytałem się o to Autora już przy okazji pierwszego wiersza,
jednak nie raczył odpowiedzieć. Myślę, że jednak względy
wizualne mogą być decydujące... może się jednak pokusi wyjaśnić?

[ble]

Zazdroszczę wiersza - bardzo by mi się taki przydał w moim zbiorze o miastach. Może spróbuję pójść tym tropem, oczywiście bez kopiowania.

Ta część

wiatr żłobi i gwiżdże, wciska się
w minaret żeber. jestem pusty od zaczęcia, później
nie należy mnie spożywać.

wydaje mi się nieco słabsza. Dlaczego minaret? Innych śladów Wschodu tu nie ma (a może nie rozpoznaję). Że "kopuła żeber"? I kursywa też do mnie słabo trafia. Czy to cytat?

Natomiast ostatni wers świetny. Ćmy oddają zmęczenie, ślepy rozpęd - również zmęczenie, dezorientację, zaplątanie czyli to, czym męczy nas miasto.

[anastazja]

Dobry tekst, nigdy nie napiszę takiego. Pozdrawiam






Glo - http://www.wywrota.pl/ tam lubią pisać w ten sposób, czyli po kropce z małej?

[Gloinnen]

Nie tylko tam. Wiele osób tak pisze. A mnie to intryguje. Pytanie zadaję wcale nie złośliwie. Bo może istnieje jakieś funkcjonalne, rozsądne wyjaśnienie, czemu ma służyć taki zapis. Ja nie jestem otrzaskana w tej materii, piszę (tak na serio) zaledwie od roku i zaledwie od roku udzielam się w tzw. "światku". Jestem więc raczej niedouczonym laikiem, a lubię drążyć różne problemy, dlatego wypytuję.

Pozdrawiam,


Glo.

[ks-hp]

Al,
zmieniłem - pierwotnie była właśnie skóra, może tak lepiej?

Glo,
myślę, że oprócz tego "wyglądania" ta funkcja ma inne zastosowanie. Otóż, przynajmniej tak mi się wydaje, jest to coś w rodzaju manifestu przeciw prozaikom. Jak wiadomo, istnieją twórcy prozy, którzy z poezją nic wspólnego nie mają, a traktują ją bardzo prostacko. Osobiście znam parę takich osób. To coś w rodzaju odwiecznej, niewidzialnej wojny pomiędzy liryzmem a epiką. Może to chęć zwrócenia uwagi na to, iż wiersz jest wierszem, nie nosi w sobie cech prozy, takich jak interpunkcja, wielkie litery?

Ble,
żebra przypomniały mi kształt klatki dla ptaków, wysokiej o podstawie okręgu, z lekko spiczastym zwieńczeniem - takie właśnie noszą nazwę minaretów, oto dlaczego zdecydowałem się na tego rodzaju metaforę (orientalną). Ćmy były zmieniane po wcześniejszej wersji, która moim zdaniem była o wiele słabsza - dobrze, że wtedy na nią nie trafiłaś.

Anastazjo,
nie napiszesz - ale wiesz, dlaczego? Bo nie możesz pisać w moim stylu. Masz swój odrębny (tak myślę), który charakteryzuje Cię na tym portalu jako Anastazję właśnie. Ja mógłbym pokusić się o wytknięcie swoich własnych błędów takich, jak przegadywanie utworu. U Ciebie rządzi (chyba?) minimalizm, a to mnie się podoba.

Pozdrawiam!

[ks-hp]

Dzięki, Andrzeju, pozdrawiam.

[Gloinnen]

Dziękuję za Wasze wyjaśnienia

Z tą rywalizacją poezja/proza, to trochę dziwna sprawa, bo z drugiej strony - wiele współczesnych wierszy jest mocno sprozaizowanych. Nawet mieliśmy tu kilka dyskusji - czy dany tekst to jeszcze poezja, czy już nie.

A tak na marginesie - mnie też się podoba "minaret żeber" - ładnie to się komponuje i dobrze oddaje pewne wizualne podobieństwa.

Pozdrawiam,


Glo.