Bo przecież nic się nie stało

[nicki2222]

mosty wiszą jak wisiały
bezmyślnie blakną w ostrym świetle
w lesie dzieci palą słońca
gorący popiół w kieszeniach
topi cukierki czekoladowe
starsze panie skupione poprawianiem
portmonetki w biustonoszach

skurcze nadal bez nagrody za przetrwanie
jutro dorosnę mamo
by minąć

[Alek Osiński]

Ciekawy wiersz, zwłaszcza część opisowa

topi cukierki czekoladowe

inwersja chyba niepotrzebna
osobiście jeszcze bym pomyślał nad puentą

Pozdrawiam

[Miladora]

Też pomyślałam o zmianie na "topi czekoladowe cukierki", Nicki.
No i "panie/poprawianiem/przetrwanie" wpada lekko na siebie.
Może "skupione na poprawianiu"?

Ciekawy wiersz, a zakończenie daje do myślenia.

Dobrego

[anastazja]

Witaj Marzen - ha, ha, po wierszu poznałam.

[Gloinnen]

Niezły wiersz, ale popieram uwagi Ala z krainy os odnośnie inwersji i pointy.

Pierwsza część - ciekawa, jeśli chodzi o obrazowanie, naprowadza na różne refleksje, natomiast pointa moim zdaniem niepotrzebnie daje czytelnikowi gotowe rozwiązanie interpretacyjne. To przemijanie jest tak bardzo czytelne w pierwszej strofie, że druga wydaje się niepotrzebnym "ogonem". Jeżeli już w tej formie i taką myślą chciałabyś zakończyć swój wiersz, to może lepiej byłoby bardziej ubrać to w metaforykę?

Pozdrawiam,


Glo.