w cieniu kałamarza

[P.A.R.]

w cieniu kałamarza







bo to moje pisanie
jak ruch skrzydła i postój
zapach łąki gdy na niej
maki krwawią wśród ostów

i nie widać w nim końca
a początek już zaszedł
by ze słów się wyplątać
które męczą jak kaszel

bo to moje pisanie
darem jest i udręką
gdy wciąż pióra trwa taniec
a nic serca nie miękną



Łódź.25.09.2009.

[Leon Gutner]

Otóż serca miękną Parze .
Leona na twoje wersy zawsze .

Nieustannie .

Z uszanowaniem L.G.

[P.A.R.]

kwestie odbiorów są niezbadane
za nie dziękuję jak nie wiem panie
Leonie

[Qń Który Pisze]

P.A.R... moje ulubione motywy kwiatowe... i bardzo ładnie to wygląda. Zapach rozszedł się po całym piętrze. My, faceci, jako jedyni potrafimy być obrazoburczy i delikatni, jak jelonek Bambo Kobietom już takie sztuczki nie wychodzą, żeby udawać wilka w owczej skórce
P.A.Rze, niech mi będzie wolno pochwalić autora, za sprytny wierszyk.

Jedno mi nie daje spokoju...

i nie widać w nim końca a początek już zaszedł

to gdzie ten koniec... końców? Wszedł i nie chce wyjść?
To mi pod erotyk podchodzi... pyłki, pręciki i nasionka na golasa
Ech, wiosna... nawet największych twardzieli - ośmieli

[Abi]

za tytuł
co do reszty:

• • bo to Twoje pisanie
    śpiew stalówki i cisza
    prosto w oczy jak zamieć
    albo promyk na licach
    
    i niech tli się bez końca
    strof kolejnych zarzewie
    kiedy pióro wciąż pląsa
    wypełnione natchnieniem

:-) A.

[P.A.R.]

to gdzie ten koniec... końców? Wszedł i nie chce wyjść?

czworonogi nieraz tak mają...
bez hycla
pojechałeś...

Dodano -- 25 mar 2012, 8:24 --

śpiew stalówki i cisza
nie ma czym się zachwycać
gdy skrobanie jak pyry
są za miękkie by wyryć

w nich cokolwiek...