Dzieci Magdy

[Gloinnen]

już nie ciągną wujka za wąsy
pozując do wspólnej fotografii na pamiątkę
został pusty magazynek

jutro nie zabiorę was na spacer
wyszła teraz ruska swołocz
walczy ogniem i fiutem
wiosna wytrząsa popiół ze spalonych włosów
w popękanych zaułkach Berlina
rozpełzł się metaliczny zgrzyt gąsienic
słońce kruszy bruki

cena za ocalenie
nie do przyjęcia

na dobranoc narkoza bez obrazków
milczenie rozmazane między prześcieradłami
z tężejących ust ściekają
czarne oddechy
trzeszczą
wezgłowia łóżek

dźwiękoszczelny mur
pękł na dwoje

potargane bez piżam
jedno po drugim jak kule z erkaemu
wbijają się w ziemię

Cień za nami jest dłuższy nic noc przed nami.*



*J. Brodski, "Pieśń niewinności i pieśń doświadczenia".
____________________
Glo.

[Alek Osiński]

Dobry wiersz, generalnie zresztą dziecięce tematy
mocno we mnie trafiają, cytat bardzo dobrze się
wpisuje...

Pozdrawiam

[Gloinnen]

Jeśli chodzi o ten temat, akurat może niekoniecznie chodzi o ściśle dziecięcą problematykę. Historia opisana przeze mnie wydała mi się wstrząsająca przez swoją makabryczną wymowę, zwłaszcza przez nawiązanie do idei unicestwionego dzieciństwa.
Dzieci Magdy Goebbels stały się pewnego rodzaju ikoną, symbolem ofiar rozpaczliwego wyboru, etycznego i ideologicznego, wykraczającego głęboko poza zwykłe dylematy matki, walczącej o szczęście swoich latorośli. Nawet (a może przede wszystkim) zważywszy na kontekst historyczny, określone decyzje wydają się nie tyle nieludzkie, co podjęte z perspektywy osoby chorobliwie podporządkowanej fanatyzmowi, pozostającej w zaklętym kręgu fobii i obsesji, a jednocześnie uwikłanej w zupełnie nieracjonalne imperatywy i popędy, nakazujące podejmowanie decyzji wykraczających poza własne, ludzkie odczuwanie. Na ile można to nazwać panowaniem nad sobą, na ile - cywilną odwagą, na ile - zaślepieniem, na ile - moralną dewiacją - nie wiem. Ale temat wart, moim zdaniem, przypomnienia.

Dzięki, Al.


Glo.

[Alek Osiński]

nakazujące podejmowanie decyzji wykraczających poza własne, ludzkie odczuwanie. Na ile można to nazwać panowaniem nad sobą, na ile - cywilną odwagą, na ile - zaślepieniem, na ile - moralną dewiacją - nie wiem.

zapewne nie można tego określić w jakiś jedyny sposób, to raczej splot różnych ekstremów, jednak obawiam się, że to wszystko i tak mieści się w ramach ludzkiego odczuwania...

[Gloinnen]

Dla mnie jednak nie-ludzkie...

[Withkacy]

Bardzo dobrze to ujęłaś. Chciałbym, kiedyś ten wiersz, usłyszeć w wersji dźwiękowej w dobrym wykonaniu. Miałby moc, tak czuję.

[Ewa Włodek]

ooo, Glo, ciekawy temat podjęłaś, Cóż, Magda Goebbels - poz fanatyzmem - miała jeszcze inna fobię - okultyzm, i trudno powiedzieć, czy to ją wykrzywiło emocjonalnie, czy tez zaczęła się pasjonować tą tematyka dlatego, że wczesniej była mdysfunkcyjna. I jedna z wersji czy historr, usnutej wokół śmierci jej dzieci mówiła i o tym, jakoby zostały one potraktowane jako swego rodzaju ofiara...
A atmosferę tamtych czasów pokazałaś kapitalnie; Twój wiersz przypomniał mi jeden z wierszy Sołżenicyna, doskonale pozkazujących, jak się Rosjanie zachowywali w zdobytych niemieckich miastach...

Poczytałam z ogromną przyjemnością, wiersz bardzo w moim guście...
Moc serdeczności wysyłam...
Ewa

[Mirek]

Glo pamiętam jak pisywałaś takie króciutkie skondensowane a ja narzekałem że bym poczytał więcej no i poczytałem

[Gloinnen]

Withkacy, niestety, recytować nie umiem. Ale dziękuję i cieszę się z zainteresowania wierszem.

Ewo, dziękuję za dodatkowe wyjaśnienia, które rzucają na opisaną przeze mnie historię odrobinę innego światła i pozwalają ją głębiej zrozumieć.

Mirku, dziękuję serdecznie. Pisałam różnie. Ogólnie, dopóki czułam się bardzo niepewnie, wolałam się nie rozwlekać, na zasadzie - jeśli to ma być grafomania, to przynajmniej niech jak najmniej miejsca sobą zajmuje Teraz próbuję różnych rzeczy; ciasne, krótkie formy zaczęły już mnie trochę ograniczać, chociaż kondensuję wciąż. Cieszę się z Twojego czytania i miło mi Ciebie widzieć pod wierszami.

Pozdrawiam ciepło,


Glo.

[anastazja]

No tak. Moja wersja to mały pikuś, nie to co Twoja Glo. Dzięki, że dałaś link, nie czytałam.