requiem dla Wandy

[Stepanian]

z bladością na ustach i skronią pod wiankiem
na skarpie ciemnego podzamcza
przysiada jak co noc w poblasku kaganka
w królewskich purpurach i zamszach

błądząca i błędna jest snem choć nie we śnie
własnością i panią na włościach
pustymi oczami spogląda boleśnie
ze smutkiem i w duszy i w kościach

jamistym wapieniem wawelski fundament
pospołu ją więzi i gości
przez Wisłę i z Wisły toczonym balsamem
naciera śródnocne nicości

jak co noc gdy z nocą się ściga w przetrwaniach
z wyrzutem spogląda przez palce
gdzie Miłosz z Asnykiem śnić mogą bajania
pozgonnym zaspaniem na Skałce

na ciche Podwale skąpane w półcieniach
i Brackiej deszczową ciasnotę
w pragnieniu i głodzie sennego istnienia
co nie ma już przedtem i potem

wołają ją fali głębinne wahania
choć nie śpi gwałt zmierzchu ją budzi
bo w śmierci topielczej jest bezsen nic zamiast
i wolno jej tylko się łudzić

z cyklu "krakowskie zacisza"

[Miladora]

Wiesz, Pawłuś, jak bardzo lubię ten wiersz.

Ale ponieważ patrzę świeżym okiem, to małe uwagi:

- przysiada jak co noc w poblasku kaganka - "jakconoc" akcentem się różni - lepsze byłoby "co nocy", bo poniżej masz powtórzenie "jak co noc gdy z nocą".

- własnością i panią na włościach
ze smutkiem i w duszy i w kościach - tu mógłbyś uciec w nie taki bliski rym. Może troska?
A w duszy wciąż smutek i troska? Tak jakoś...?

- na ciche podwale - a nie Podwale?

No to teraz idę ścinać siebie.

Buźka

[Stepanian]

- własnością i panią na włościach
ze smutkiem i w duszy i w kościach

Milu, kiedy ja tak lubię się powtarzać się

- na ciche podwale - a nie Podwale?

Oczywiście, Podwale.

- własnością i panią na włościach
ze smutkiem i w duszy i w kościach - tu mógłbyś uciec w nie taki bliski rym

Pomyslę, ale do śpiewania lepsze są rymy bliskie (nawet gramatyczne). Kto wie, może ktoś kiedyś to zaśpiewa?
No dobra, pomyślę.

[Miladora]

Kto wie, może ktoś kiedyś to zaśpiewa?

Ja na pewno - jak się nastukam na smutno.

kiedy ja tak lubię się powtarzać się

Mówiłam o rymie, a nie o powtarzaniu.

więc łazi ta pani (gdzie rym jest do bani)
po swoich (zapewne) nawłościach
i dzieci wciąż straszy bo jakże inaczej
gdy ciągle ją strzyka coś w kościach

[Ewa Włodek]

ooo, Step, jedna Wanda powiedziała, że piękny...A dla mnie - faaaajny...

Pozdróweczki liczne...
Ewa

[Nalka31]

Udała się ta Wanda, udała, a i wiersz z takim klimatem na wieczorne szeptanie o krakowskich szlakach.

[Nicol]

W królewskich purpurach i zamszach
Atłasowe podbicia zwykle
Jak w Twoich wersach Warstwa wierzchnia zgrabnie skrojona
A podszewka z ciekawych wątków ....

[Leon Gutner]

Step bardzo ładne a najładniej tutaj:


na ciche Podwale skąpane w półcieniach
i Brackiej deszczową ciasnotę
w pragnieniu i głodzie sennego istnienia
co nie ma już przedtem i potem

Brawo
Z uszanowaniem L.G.