beztwarz

[Miladora]

zaglądasz w koniec początek i resztę
którą schowałam niczym pod aksamit
w miękkość i ciepło słów ledwoszelestem
choć wciąż tak dużo i mało przed nami

tylko opowieść bez żagli i steru
okruch profilu strzaskany w pryzmaty
ujęcie głowy lecz pustą kamerą
odbicie w oczach zbyt ciemnym granatem

w rzutniku myśli tworząc nibyschemat
nie odcyfruję twarzy ni uśmiechu
barwy zostaną lecz tylko w krawędziach
od których czasem odbije się echo

[Stepanian]

Piękny wiersz Milu.
Tutaj, w trzech pierwszych wersach strofy, mimo zachowanej średniówki rozjechały się jednak akcenty:

rzutnikiem myśli tworząc nibyschemat
nie poznam w tłumie twarzy czy uśmiechu
barwy zostaną tylko na krawędziach
od których czasem odbije się echo

a może by tak zmienić w tę bombkę?

w rzutniku myśli już tkwi nibyschemat
nie poznam w tłumie na twarzy uśmiechu
barwy zostaną tu tylko w krawędziach
od których czasem odbije się echo

Buźka. P.

[Ewa Włodek]

ile tęsknoty i żalu jest w Twoim wierszu, Mila...Bardzo w moim guście...



Dobrego, najlepszego na dziś-dzionek...
Ewa

[Nicol]

Treść fajna ale
Tytuł zdaje mi się do kitu
I dlaczego Miła ma nagle facjatę fioletowego ???!
Ach No tak 1.04
Wszystko jasne

[Miladora]

Dzięki, Pawłuś.
Jakoś nie widzę tych rozjechanych akcentów, ale może mi dzisiaj słoń na ucho nadepnął.
Chociaż wers z rzutnikiem faktycznie nie bardzo mi grał - pomyślę i coś zmienię.

Buziek

Dzięki, Ewuńka.

I dzięki, Nicolku.
A jeżeli tytuł drażni - to dobrze.
Wszyscy jesteśmy bez twarzy, prawda?
Mimo, a może dlatego, że mam dzisiaj fioletową.

Buziaki, Dziewczyny

[Leon Gutner]

Ładnie odbijasz Echo Mil .
Leo rad z poczytania .

Z uszanowaniem L.G.

[Miladora]

Leo rad z poczytania .

A ja jeszcze bardziej.

Dzięki, Leonku