Kto wie?

[Alek Osiński]

życzę pięknych świąt.

Dziękuję, i życzę radosnych i kwitnących świąt

[Gloinnen]

Trafiłam pod ten wiersz dość późno i od początku do końca przeczytałam z zapartym tchem. Utrafiłeś w mój gust i w moją poetykę. Wiersz jest dynamiczny i autentyczny.

Nie do końca zgadzam się z Miladorą:

Ursula Le Guin napisała w jednej z książek, że kiedy znasz odpowiedź, nie ma pytania, kiedy nie ma odpowiedzi, nigdy nie było pytania...
Zastanawiam się więc, czy nadmiar pytań pomaga, czy też przeszkadza w ich szukaniu.
Z drugiej strony na tym polegała metoda Sokratesa.
Jeżeli oczywiście pytania naprowadzają na właściwe odpowiedzi...

Osobiście dla mnie jakby za dużo ich było.

Zawarte w utworze pytania moim zdaniem wprowadzają pewien element zaniepokojenia, drażnią czytelnika, ale w sposób, moim zdaniem, pozytywny. Nie wiem, czemu jest to środek poetycki, który współcześnie coraz rzadziej się stosuje i raczej zaleca unikanie go. Pytania w przestrzeni wiersza zachęcają czytelnika do współtworzenia sensu całego utworu, dopasowywanie znaczeń do własnych odpowiedzi, powodują, że lektura staje się wielowymiarowa. I nie ma chyba w tym kontekście "naprowadzania" na właściwe odpowiedzi. Jest raczej próba zaangażowania w interaktywną lekturę.

Właśnie pytania "prześwietlają" tekst, powodując, że składa się on nie tylko ze ciasno ułożonych obok siebie konkretnych, oczywistych elementów narzuconych przez Autora i zawartych w zapisie, ale też z czegoś, czego nie wiemy: z hipotez i pustych miejsc, do których każdy czytający może wstawić własne klocki.

Bardzo, bardzo na tak!

Pozdrawiam,


Glo.

[iTuiTam]

...
Fusy przysychają do światła, światło z fusów wróży;
nie, teraz nocą nie chodzi się daleko, słucha się kogutów
jak liczą do trzech, a sen powtarza za nimi: niby,
...

Czytałam, Al, gdy jeszcze pusto i cicho tu było.
Przypomniały mi się mieszkania i rzeczywistośś, w których mieszkały moje śp Babcie.
Tego Krzysztofa natychmiast zamieniłam w figurkę (świętą)...

serdecznie
iTuiTam

[anastazja]

Moje wspomnienia wróciły po przeczytaniu wiersza.
Nakastlik cudowny jest, mam taki bo dziadku.

Wiersz trudny trochę, ale coś wybrałam.

[iskierka]

Wow... takie wiersze zasługują na pochwałę :