wielkanoc

[anastazja]

w wymagających chwilach ukrywam wady
pod obrusem rodzinnego zmartwychwstania
dla powagi święconki która przybiera formę bonusa
z uśmiechem Judasza poddaję się rytualnemu stukaniu jaj

samotny dziadek ku uciesze wnuczka
rozbił pisankę o własne czoło
nagle posmutniał wpatrując się w talerz
prowadził widelec w nieokreślonym kierunku

na tle rozmazanego chrzanu
wyłoniło się ćwikłowe serce babci

[e_14scie]

bez ostatniego słowa Nastuś, to

na tle rozmazanego chrzanu wyłoniło się ćwikłowe serce babci

potraktowałabym, jako pointę.

nie jestem również pewna, czy to jest potrzebne

na szczęście

wiersz

[anastazja]

Co racja, to racja milutka czternastko. Dziękuję kochanie

Spokojnych życzę

[Alek Osiński]

dla powagi święconki z uśmiechem Judasza
poddaję się rytualnemu stukaniu jaj
której forma przybiera wróżbę bonusa

albo stukaniu jaj, których forma
albo

dla powagi święconki która przybiera
formę bonusa z uśmiechem Judasza
poddaję się rytualnemu stukaniu jaj

rozbawiając/prowadząc

posmutniał/rysował

to też bym zmienił

Ten dużo bardziej mi się podoba

[anastazja]

Cenne uwagi Al - pomyślę, tymczasem dziękuję

[Gloinnen]

Wiersz już, jak widzę, poprawiony i w takiej wersji bardzo mi się podoba. Doskonale uchwycona sytuacja i zawarte w niej emocje.
Wśród rytuałów i powierzchownej obrzędowości umyka nam gdzieś sens świąt. Niektóre drobiazgi, szczegóły nagle naprowadzają nas na sprawy istotne, coś mogą przypomnieć, wówczas odczuwamy niepokój i smutek, drgnienie sumienia. Szkoda, że to są tylko krótkotrwałe przebłyski, które zagłusza zewnętrzny przepych i celebra...

Pozdrawiam,


Glo.

[anastazja]

Dzięki Glo.

Pozdrawiam