wszystko za wszystko

[Nicol]

...



kiedy zdusiłam wszystkie żale 
skulona w kącie własnych myśli
i gdy pobiegłam w sny najdalej
by choć namiastkę pragnień wyśnić

rzekł On - "zwiń skargę w ciasny rulon
i wyślij w diabły przez ocean!
nie żebym się ich brzmienia uląkł
lecz wiem że spełnień takich nie ma

bo weź na przykład - alpinista
najwyższy szczyt raz tylko bierze
a potem droga oczywista
i tylko w dół tak mówiąc szczerze

i żaden inny już nie taki
każdemu czegoś wszak brakuje
wyżej zważ przecież - tylko ptaki 
co myślisz że się wtedy czuje?

zdobywszy już ów szlak marzony
tęsknisz do czasu sprzed tej chwili
gdy będąc w progu upragnionym
błagasz by los ci drzwi uchylił

i śnisz oddychasz tą nadzieją
że może wreszcie tak się stanie
a potem dławisz się łzy lejąc
bo brak perspektyw rodzi łkanie

i pytasz - czemuś mi to zrobił
Ty co w niebieskich aulach siedzisz
że nic przede mną mgły nie zdobi?
- co mam wam szepnąć w odpowiedzi?

że przecież dałem co kto marzył? 
bo przysiągł siłę mieć i śmiałość?
- spełnienie widać czasem parzy
bez względu - dusza chce czy ciało 

dość zatem smutków i rozterek!
zamknij te drzwi do jasnej ciasnej!
już nic nie wskórasz lub niewiele
dam w zamian kilka innych zaśnięć..."

myślę - posłuchać? nie posłuchać?
zmęczył mnie mocno złudny zamęt
- klucz wyrzuciłam studnia głucha -
na serce wylał się atrament


...

[Stepanian]

Piękny, Nicol, co nie dziwi wcale. Mądrze i z przesłaniem. Literówka - zaważ. Zważ?

[Nicol]

Owszem - literówka
Dzięki
I jeszcze raz dzięki

[skaranie boskie]

tęsknisz do czasu z przed tej chwili

Popraw tłustą, fioletową omyłkę Nicol.
Reszta niczego sobie. Nawet długość niestraszna przy takiej poezji.

[Miladora]

contrafactum

myślisz - posłuchać? nie posłuchać?
zmęczył cię mocno złudny zamęt?
lecz klucza lepiej nie wyrzucaj
ważniejsza krew jest niż atrament

dość zatem smutków i rozterek!
zamknij te drzwi i inne otwórz
za nimi może być tak wiele
że już nie zechcesz palić mostów

a do spełnienia prosta droga
marzeniom trzeba przysiąc wierność
nawet gdy tkwią na antypodach
bo wtedy zawsze się uśmiechną



Najlepszego Świątecznego, Nicolku.

[Nicol]

tęsknisz do czasu z przed tej chwili

Popraw tłustą, fioletową omyłkę Nicol.
Reszta niczego sobie. Nawet długość niestraszna przy takiej poezji.

mam kilka takich kwiatków w swoim upartym teatrze pomyłek ( o tej fioletowej mowa ) i zawsze te same to kwiatki i wiecznie ich nie dostrzegam
Ale fioletowe oko fioletowego sierściuszka zawsze skłonne lekkiego fioletowego klapsa na tylną obłość przypasować i za to wielkie dzięki
Fioletowego trunku nie mam ale jakiś inny zawsze u mnie masz gwarantowany Małpiszku
Dzięki za to i owo


Dodano -- 07 kwie 2012, 21:28 --

contrafactum

myślisz - posłuchać? nie posłuchać?
zmęczył cię mocno złudny zamęt?
lecz klucza lepiej nie wyrzucaj
ważniejsza krew jest niż atrament

dość zatem smutków i rozterek!
zamknij te drzwi i inne otwórz
za nimi może być tak wiele
że już nie zechcesz palić mostów

a do spełnienia prosta droga
marzeniom trzeba przysiąc wierność
nawet gdy tkwią na antypodach
bo wtedy zawsze się uśmiechną



Najlepszego Świątecznego, Nicolku.

Ach racja racja - wiem że racja
Ale co zrobić kiedy serce
W rozbieżnych tańczy akrobacjach
Rozum z rozsądkiem w poniewierce

Siły rozbiegły się bezwiednie
Zbieram je kropla po kropelce
Wiem że marzenia miewam przednie
Ale co zrobić z głupim sercem .........?

[Miladora]

głupiemu sercu łyżkę miodu
podaj gdy łka ci za pazuchą
i powiedz - teraz czas jest lotów
masz siedzieć cicho no i słuchać

kiedy nawijam dni na szczęście
i w tył już nie chcę się oglądać
niech lepiej sobie uśmiech przędzie
zamiast wysuwać sterty żądań

[Leon Gutner]

rzekł On - "zwiń skargę w ciasny rulon
i wyślij w diabły przez ocean!
nie żebym się ich brzmienia uląkł
lecz wiem że spełnień takich nie ma

To najładniejsze a nawet wyśmienite .

Pomieszałaś tym razem liryczny klimat i nastrój z bardziej rzeczywistym i mówiąc szczerze Leo zniósł to jakoś gorzej niż zwykle

Doskonale operujesz nastrojem liryką i zestawieniami słownymi z półki na której i Leo szuka inspiracji .
Po drodze nam w tematach i klimatach Nicol .

Z uszanowaniem L.G.

[P.A.R.]

Piękny, Nicol, co nie dziwi wcale. Mądrze i z przesłaniem.

na takie dictum więdnie mi wszystko
choćbym ciut rozbłyskom
dał jeszcze zaistnieć
w kieliszku po istrze...

[Stepanian]

na takie dictum więdnie mi wszystko
choćbym ciut rozbłyskom
dał jeszcze zaistnieć
w kieliszku po istrze...

Wrażliwość to cnota i warto ją, wierz mi,
posiadać lecz owszem, jak wszystko - w umiarze.
Więc weź się w garść chłopie i proszę, nie więdnij
Bo trzeba być twardym nie miętkim, mój PARze.

Nicol, przepraszam za ten offtop.
PS
Uroda twojego wiersza nie dziwi, bo wyszła spod mistrzowskiego pióra.