Villa komoda

[Nalka31]

W starej komodzie babci Ludwiki,
która przybyła aż spod Krakowa,
wśród biżuterii leżą liściki.

Plączą się z sobą szale, szaliki,
srebrna torebka, ta wizytowa,
w starej komodzie babci Ludwiki.

Gdy zakładała białe trzewiki
na wielkie bale była gotowa.
Wśród biżuterii kuszą liściki.

Jest w bibelotach słoń z majoliki,
wspomnienie flirtu nadal się chowa.
Skarby w komodzie babci Ludwiki.

Na akwarelkach szare słowiki,
mały powozik, zimna ponowa,
wśród biżuterii widać liściki.

Znajdą się jeszcze dwa pamiętniki,
na karnecikach wyblakły słowa.
W starej komodzie babci Ludwiki
stos biżuterii, pachną liściki.

[Miladora]

Pamiętam ten wiersz, Nalcia.
I miło było do niego powrócić.
Zwłaszcza że miałam taką Ludwikę w rodzinie.

Wesołych Świąt i najlepszych wspomnień.

[Nalka31]

Wiedziałam, że będziesz pamiętać. Wzajemnie Najlepszego.

[Nicol]

Zakomodziłam się liścikowo

[Nalka31]

Dziękuję Nicol. Świątecznie i serdecznie.

[Leon Gutner]

Leo też już - zdaje się czytał - więc lekturę powtórzył z przyjemnością .

Z uszanowaniem świątecznym L.G.

[Nalka31]

A ja pięknie dziękuję i jeszcze świątecznie.

[skaranie boskie]

No i proszę.
I rytmicznie, i z sensem...
I przypomniała mi się piosenka o pewnej Ludwice.
Nie była to zapewne Babcia, bo panienką była.

Gdyby nie było panny Ludwiki,
to by nie było w Polsce muzyki.
Panna Ludwika łowi nam dźwięki
pięknej muzyki, pięknej piosenki.

[Abi]

pamiętam...
więc jeno dyg poślę...

A.

[Nalka31]

Dzięki Skarańku, Abi. Jeszcze świątecznie.