przebłysk

[Gloinnen]

niech się świat dziś śmieje ze mnie
gdy w pijanym zwidzie
przez otchłanie pędzę srebrne
by powalczyć z życiem

wciąż wirują przed oczami
złudzeń mętne roje
diabeł wódką myśli mami
splata w półśnie oddech

szukam nie wiem czego w gwiazdach
jak wróżbita głupi
zamiast w końcu na kolanach
z dróg przeklętych wrócić

kto powstrzyma przed znikaniem
w ciemni i bezkresie
wyrwie z szaleństw i zatraceń
tylko ty – nikt więcej

twoim dłoniom dziś powierzam
rozogniony zamęt
może nim się zemści wszechświat
jeszcze coś ocalę

na wygasłych nekropoliach
dogorywa zima
proszę póki jeszcze kochasz
wybacz i zatrzymaj



____________________
Glo.

[Miladora]

No, po takim wierszu to ja bym zatrzymała.

Nad jednym tylko się zastanawiałam - nad brzmieniem pierwszego wersu:
- niech się świat dziś śmieje ze mnie
I jego kombinacjach:
- niech świat śmieje się dziś ze mnie
- niech się śmieje świat dziś ze mnie
- świat niech śmieje się dziś ze mnie
Chyba bym wybrała - niech świat śmieje się dziś ze mnie.

Ale tak sobie tylko gawędzę.

[Nicol]

No i ostatnim wersem słabnącą po drodze rozłożyłaś mnie na łopatki Glo...

[e_14scie]

niby taki zamęt zapanował, ale wiersz z niego przepiękny.

[Leon Gutner]

Ani słowa .
Wzruszenie podziw zachwyt absolutny .
Nastrój idealnie Leonowy wypisany w jednej z ulubionych form Leona ...

Cudne .

Z uszanowaniem L.G.

[Gloinnen]

[skaranie boskie]

Wiersz, zda się mocno alkoholizujący, ma jednak w sobie tę nutę nadziei, jakiej w pewnych stadiach brakuje. Widać, że peelka jeszcze do uratowania. Gdybym był adresatem nie czekałbym ani chwili.

Dobry i ładny wiersz Glo. Jeden z takich, które zatrzymują myśl przy ważnych sprawach.