tu i teraz

[skaranie boskie]

Tu i teraz


…zostawcie umarłym
grzebanie swoich zmarłych… (Mt.8.22)



Życie płynie jak zawsze swym odwiecznym rytmem -
jedni szczerze kochają, inni toną w złości –
malarz uczuć na twarzach rumieńcami gości.
Słońce jakoś nie zgasło i przyroda kwitnie.

Życie jak przed wiekami toczy wartki strumień,
pędzą niebem komety, płoną meteory,
gra weselna muzyka i tańczą chochoły.
Tylko kamień zmurszały mowę łez zrozumie.

Więc zostawmy umarłym… Niech dziś wczoraj leczy.
Nawet, gdy pochylona w zadumaniu głowa,
patrzą na przedstawienie a nie widzą rzeczy!

Więc zostawmy umarłym… Im się to spodoba.
Wieczór śpiewem słowika żałobnikom przeczy.
Widać stąd do wieczności dość daleka droga…



Brescia (IT)
19 kwiecień 2010

skaranie boskie



Wersja z poprawionym rymem.

Życie płynie jak zawsze swym odwiecznym rytmem -
jedni szczerze kochają, inni toną w gniewie –
malarz uczuć na twarzach rumieńcami śpiewa.
Słońce przecież nie zgasło i przyroda kwitnie.

Życie jak przed wiekami toczy wartki strumień,
pędzą niebem komety, płoną meteory,
gra weselna muzyka i tańczą chochoły.
Tylko kamień zmurszały mowę łez zrozumie.

Więc zostawmy umarłym… Niech dziś wczoraj leczy.
Nawet, gdy pochylona w zadumaniu głowa,
patrzą na przedstawienie a nie widzą rzeczy!

Więc zostawmy umarłym… Im się to spodoba.
Wieczór śpiewem słowika żałobnikom przeczy.
Widać stąd do wieczności dość daleka droga…

[Miladora]

Oj, ładny sonet, Skarańku.
Piękna ilustracja cytatu z Ewangelii Mateusza.

Mała podpowiedź mojej kaczuszki:
- patrzą na przedstawienie(,) a nie widzą rzeczy!

Kupiłam z przyjemnością

[skaranie boskie]

Tu i teraz


…zostawcie umarłym
grzebanie swoich zmarłych… (Mt.8.22)



Życie płynie jak zawsze swym odwiecznym rytmem -
jedni szczerze kochają, inni toną w złości –
malarz uczuć na twarzach rumieńcami gości.
Słońce jakoś nie zgasło i przyroda kwitnie.

Życie jak przed wiekami toczy wartki strumień,
pędzą niebem komety, płoną meteory,
gra weselna muzyka i tańczą chochoły.
Tylko kamień zmurszały mowę łez zrozumie.

Więc zostawmy umarłym… Niech dziś wczoraj leczy.
Nawet, gdy pochylona w zadumaniu głowa,
patrzą na przedstawienie, a nie widzą rzeczy!

Więc zostawmy umarłym… Im się to spodoba.
Wieczór śpiewem słowika żałobnikom przeczy.
Widać stąd do wieczności dość daleka droga…



Brescia (IT)
19 kwiecień 2010

skaranie boskie

[skaranie boskie]

Dzięki za podpowiedź Mila. Już poprawiłem.
I dzięki za odwiedziny pod wierszem.

[Abi]

wiesz, że nie kucnę pod:
złości - gości...

nawet, gdy ktokolwiek...

A.

[Nicol]

Przystanąć to za mało ... Przysiąść się .. Zasłuchać .. Zobaczyć .. Uwierzyć ....


Dodano -- 10 kwie 2012, 0:53 --

Własnie tu i własnie teraz

[Gloinnen]

A to ja bez zbytniego rozpisywania się napiszę, że to jeden z najlepszych Twoich tekstów.

Jedna drobna sugestia wrednej elficy:

Słońce jakoś nie zgasło i przyroda kwitnie.

Życie jak przed wiekami toczy wartki strumień,

"jakoś/jak..."

A może - "słońce wcale nie zgasło (...)" - sens zachowany, a powtórzenia już nie ma...
Chociaż zrobisz po swojemu, nie narzucam swojego zdania.

Całość jest naprawdę świetna - zwłaszcza podoba mi się strofa:

Więc zostawmy umarłym… Niech dziś wczoraj leczy.
Nawet, gdy pochylona w zadumaniu głowa,
patrzą na przedstawienie a nie widzą rzeczy!

Ma w sobie coś z klimatów szekspirowskich...



Glo.

[Miladora]

A może - "słońce wcale nie zgasło (...)" - sens zachowany, a powtórzenia już nie ma...

Albo - słońce jeszcze nie zgasło.

[e_14scie]

Dobry sonet Skaranie, pięknie się posłużyłeś cytatem.



tylko małe zastrzeżenie, bo i mnie ten rym gryzie

jedni szczerze kochają, inni toną w złości –
malarz uczuć na twarzach rumieńcami gości.

może tak?

jedni szczerze kochają, inni toną w gniewach
malarz uczuć na twarzach rumieńcami ścieka

[Leon Gutner]

Jako że sonet i jako ze twojego autorstwa Małpko - głowę Leo pochyli , duszę zamyślił i zadumał się nad żywymi i umarłymi .
Przedziwnie poprowadzone .
Nastrojowe .

Z podziwem L.G.