Ten zapach

[teri]

to stary tartak wciąż tak pachnie
obok
„przedszkole które sobie poszło”
a na podwórku mojego domu
kot z kotkiem w mordce
głęboka studnia z wiadrem
grusza
ulubienica os i nasza
tu sąsiad karmił gołębie
a uwiązany nero nie sięgał do garnka z wodą
(do dziś szczeka w moich snach)
barszczowa zjadła placki ze swoimi
mama długo przebierała ziemniaki

zasnęłam głodna

26.I.2012

[Alek Osiński]

Interesująca impresja...jednak jak dla mnie jest kilka
nieprecyzyjności w zapisie, przez co robi się trochę
niejasno

kot z kotkiem w mordce
głęboka studnia z wiadrem

chodzi o studnię pomiędzy baziami/leszczyną?
bo trudno mi sobie wyobrazic studnię w mordce kota...

barszczowa zjadła placki ze swoimi

Czy barszczowa to nazwisko, czy coś innego?
bo jeśli nazwisko, to raczej powinno byc z dużej, dla jasności

Pozdrawiam

[teri]

Jeśli cały tekst jest z małej to i Barszczowa - tak to nazwisko(gdyby to była pani Nowak od razu byłoby jasne, ale ona rzeczywiście nazywała się Barszcz zmienie na italikę).
Poza tym opisuję obrazy z dzieciństwa - kot przenosił swoje małe w inne miejsce, ale też na podwórku była studnia, głęboka i grusza - należała do wszystkich i był pan, który miał gołębie...
Pozdr

[Marcin Sztelak]

Nostalgiczny wiersz, tęsknota za dzieciństwem kiedy wszystko było prostsze i jakby piękniejsze...
Pozdrawiam.

[wrzos10]

Piękny, smutno-nostalgiczny wiersz. Mimo to uśmiecham się do Twoich i moich wspomnień

[teri]

Dziękuję.
Tak... dobrze, że mamy wspomnienia, choć nie zawsze są takie, jak byśmy chcieli.
Też pozdrawiam

[Gloinnen]

Bardzo lubię wiersze ukazujące dawny, zapomniany już świat, retrospekcje, powroty do dzieciństwa. Gdy próbujemy opisywać przeszłość, okazuje się, że pamiętamy ją tak bardzo dokładnie, ze szczegółami. Tego rodzaju poezja zawsze jest niezwykle zmysłowa, obfituje w barwne, sugestywne obrazy, pełna smaków i zapachów, wibrująca delikatną muzyką. Może dlatego, że właśnie podobne wrażenia najgłębiej zapadają nam w pamięć, o czym zresztą świadczy sam tytuł Twojego wiersza. Pięknie przenosisz czytelnika w czasie, wszystko można sobie wyobrazić, usłyszeć, przedstawiona rzeczywistość jest namacalna, choć po chwili złudzenie pryska.

Popracowałabym jeszcze odrobinkę nad pewnymi drobiazgami w zapisie:

kot z kotkiem w mordce

"kotka niesie kociaka w mordce" - w tym wypadku lepiej postawić, według mnie, na dosłowność i opisać scenę po prostu. Domyśliłam się, o co chodzi, ale faktycznie, po pierwszym przeczytaniu trochę dziwnie brzmi ten fragment, może wydawać się niezrozumiały.

grusza
ulubienica os i nasza

"i nasza" - ja bym usunęła to dopowiedzenie. Jakoś mi nie brzmi.

Poza tym - jest. Usłyszałam to szczekanie, brzęczenie os, poczułam letnie przedpołudniowe słońce, zgłodniałam na myśl o ziemniakach...

Pozdrawiam,


Glo.

[teri]

Pomyślę być może "wrócę" na tamto podwórko, by rozgonić gołebie i być pierwszą(pod gruszą), bo dojrzałe gruszki były tego, kto pierwszy wstał...
Miłego wieczoru.

[Withkacy]

Ładny obrazek.

[teri]

Withacy dziękuję