kopciuszek

[Miladora]

grzechoczą myśli jak w makówkach
gdy makiem sypię na powieki
ciągle czekając żeby jutro
wyszło beztrosko mi naprzeciw

więc zasypuję mak w popiele
a żar popiołem w snu kolorze
i choćby było lat niewiele
nadal nim znaczę ślad na drodze

w ziarenkach maku dni liczone
w szarości maku senny błękit
biały odchodzi w inną stronę
niebieski spełza w dół sukienki

przebieram dłońmi w palenisku
nurzam ramiona aż po brodę
zapominając wciąż że wszystko
może się skończyć wraz z zachodem

[Stepanian]

Mmm, makowy cykl? Już tak drzewiej bywało.

[Miladora]

Mmm, makowy cykl?

A tak mi się właśnie przypomniał, Pawłuś.

Może wznowimy podobną zabawę?

[Nalka31]

Mmm, makowy cykl? Już tak drzewiej bywało.

Miałam ochotę powiedzieć to samo. Sennie się zrobiło jak to z makiem bywa. Poczułam się ukołysana.

[Mariusz]

Milady droga..zgrzyta w dwóch pierwszych wersach:d..zgadnij czemu..o ile te maki w dalszej części tekstu nie rażą i współgrają nawet to na początku nijak nie pasują..i przez to całokształt traci na wartości:)

[Miladora]

Sennie się zrobiło jak to z makiem bywa.

Nie tak całkiem do końca, Nalcia. Czasem taka senność jest zwodnicza.

Buźka z podziękowaniem

zgrzyta w dwóch pierwszych wersach:d..zgadnij czemu..o ile te maki w dalszej części tekstu nie rażą i współgrają nawet to na początku nijak nie pasują

Dlaczego nie pasują?
I czy zgrzyta Ci sens czy brzmienie, Mariuszku?
"Sypanie makiem na powieki" jest znanym zwrotem. Grzechotanie ziarenek w makówkach - wiadome.
No a czasem trudno jest uśpić grzechoczące myśli - o to chodziło.

Dzięki i dobrej niedzieli

[Ewa Włodek]

oj, ten mak, Mila...Szczególnie, jak się pamięta, że opiaty tez z maku się "sublimuje"...



Uśmiechy, uśmiechy...
Ewa

[skaranie boskie]

A gdyby dodać jeszcze odrobinę kompotu z maku?

Moim zdaniem fajny wiersz.
A jak się komuś nie podoba to zawsze może spróbować oddzielić korzec maku od wywrotki piasku.

[Miladora]

że opiaty tez z maku się "sublimuje"...

Był także ongiś zwyczaj sypania maku na pogrzebach.
Ale i tak w starożytności uważano go (makówki) za symbol płodności.

Buźka, Ewuńka, z podziękowaniem.

A gdyby dodać jeszcze odrobinę kompotu z maku?

Mnie wystarczy dobry makowiec, Skarańku.

Dzięki za "fajny".

[Leon Gutner]

przebieram dłońmi w palenisku
nurzam ramiona aż po brodę
zapominając wciąż że wszystko
może się skończyć wraz z zachodem

Znakomitości na koniec w tym i tak świetnym wierszu Mila .

Leo podziwia .

Z szanowaniem L.G.