Mówią o nim pi...pi...pi

[Marcin Sztelak]

W przypływie desperacji został strażnikiem
miejskim. Sąsiedzi nie mówią mu dzień dobry,
żona zmieniła łóżko.
Syn przemyka osiedlem z mocno spuszczoną
głową.

W swoim mundurze wprost spod igły, myśli:
A na pi mi to było.
Wystąpiło słowo nie do druku, oraz
nie licujące z municypalną godnością,
jaka by ona nie była.

[Alek Osiński]

nie wiedziałem, że strażnicy miejscy cieszą się
taką estymą mocno satyryczny tekst

Pozdrawiam

[Gloinnen]

Jak się było najpierw psem, ciężko potem włożyć buty hycla...

Dobry tekst, choć to w zasadzie bardziej szkic, niż gotowy wiersz. Nie dociągnąłeś do końca refleksji; raczej zrobiłeś jedną gołą fotkę z polaroidu, a temat wciąż czeka na profesjonalny fotoreportaż.

Pozdrawiam,


Glo.

[Marcin Sztelak]

Bo to właśnie taka fotka po utarczce słownej ze strażnikami miejskimi - istny kabaret.
Pozdrawiam.

[Gloinnen]

municypalną godnością,

Ale podoba mi się municypalna godność. Świetnie charakteryzuje osobę strażnika miejskiego i jego sposób bycia...