wszystko będzie dobrze

[coobus]

na mym ramieniu miejsce zostało
na którym głowę składałaś
wciąż w fotografię gapię się małą
pamiętasz
jak mi ją dałaś

słowa modlitwy własnej słyszę
żałosne i nieskładne
poza tym tylko bezradna cisza
wspomnienia też bezradne

w pamięci ciągle melodia która
wciąż własnym echem śpiewa
a w sercu jakaś niewielka dziura
przez którą żal się ulewa

w głowie się kłębią myśli uparte
jak rwąca wezbrana rzeka
a w kalendarzu okno otwarte
przez które życie ucieka

poza tym wszystko dobrze
szczęść Boże
żyję nadzieją taką
że jakoś sobie życie ułożę
że je ułożę jakoś.

[Miladora]

Wszystko będzie dobrze, wiem.

Ale może być jeszcze lepiej, Coobusku.

Zacznę od tego, że podoba mi się ujęcie tematu, a potem dobrym starym zwyczajem wypunktuję Cię na cacy.

Masz rytm - 10 i 8 zgłosek w wersach na przemian.
Oprócz tych wersów, gdzie masz 9 i 7. I dlatego wiersz jest nierówny. Mniej melodyjny. Dopracowałabym.

No to rozbieranka:

na mym ramieniu miejsce zostało = 10 zgłosek (forma "mym" jest nieładna, unikaj jej).
na którym głowę składałaś = 8
wciąż w fotografię gapię się małą = 10
pamiętasz
jak mi ją dałaś = 8

słowa modlitwy własnej słyszę = 9
żałosne i nieskładne = 7
poza tym tylko bezradna cisza = 10
wspomnienia też bezradne = 7

w pamięci ciągle melodia która = 10
wciąż własnym echem śpiewa = 7
a w sercu jakaś niewielka dziura = 10
przez którą żal się ulewa = 8

w głowie się kłębią myśli uparte = 10
jak rwąca wezbrana rzeka = 8
a w kalendarzu okno otwarte = 10
przez które życie ucieka = 8

poza tym wszystko dobrze
szczęść Boże = 10
żyję nadzieją taką = 7
że jakoś sobie życie ułożę = 10
że je ułożę jakoś. = 7

No to szybka sugestia wyrównania rytmu:

na mojej piersi miejsce zostało
na którym głowę składałaś
znów w fotografię gapię się małą
pamiętasz
jak mi ją dałaś

słowa modlitwy własnej wciąż słyszę
żałosne oraz nieskładne
poza tym tylko bezradna cisza
wspomnienia także bezradne

w pamięci ciągle melodia która
już tylko echem mi śpiewa
w sercu wydarta niewielka dziura
przez jaką żal się ulewa

w głowie się kłębią myśli uparte
zbyt rwąca wezbrana rzeka
a w kalendarzu okno otwarte
przez które życie ucieka

poza tym wszystko dobrze
szczęść Boże
i żyję nadzieją taką
że jakoś sobie życie ułożę
że w końcu ułożę jakoś.

Wszędzie masz teraz naprzemiennie 10 i 8 zgłosek. Niektóre słowa zmieniłam - tam, gdzie były powtórzenia.
Kontroluj "jaki" i "które".
Na koniec - masz w zasadzie dość banalne rymy - "śpiewa/ulewa/rzeka/ucieka" itp.
Ale ten wiersz jest prosty, bezpretensjonalny i szczery, dlatego mnie one nie przeszkadzają.
Dobrze się go będzie czytało, gdy dopracujesz.

Miłego dnia

[Abi]

wzbogać:

składałaś - dałaś;
nieskładne - bezradne;
uparte - otwarte...

a będziesz
ponad...

zióbki
:-) A.

[Leon Gutner]

Po Paniach Leo ma niewiele do powiedzenia .
Balon emocjonalny który wypisuje się w linijkach z różnym skutkiem .
Smutne - a więc motywy do tworzenia słuszne .

Po " na mym ramieniu ' chciałem już wiać ale zostałem i nie żałuję .
Trzeba by tylko jeszcze ową emocjonalność wyrównać i zapisać bardziej skrycie

Z ciekawością L.G.

[Gloinnen]

Koleżanki już większość powiedziały, więc mi pozostaje przyczepić się do jednego:

przez którą żal się ulewa

"Ulewa" to się niemowlakom. Metafora jest nieapetyczna.
Z korzyścią dla obrazowania - warto poszukać innej.

Po dopracowaniu rytmicznym - widzę ten utwór jako tekst piosenki.

Pozdrawiam,


Glo.

[coobus]

MILADORA: Wypunktowanie podoba mi się, jak mawia pan premier, przyjmuję to na klatę. Ale rogata ze mnie dusza, będę bronił własnego dziecka. Nierytmiczność, zachwiana melodyjność, to cechy albo wady które u mnie będą występować, nie przykładam do nich wagi, choć rozumiem że wielu osobom przeszkadzają. W tym wierszu skorygowałbym co najwyżej ten fragment 10/8/10/7, ale to byłby tylko ukłon w Twoją stronę, bo wczytując się w tekst nie widzę potrzeby aż tak dokładnego wyrównania melodyjności. Nie przyczeszę zwichrzonych słów,wierząc,że nieład na głowie można różnie odbierać....
GLOINEN: ulewa... tak właśnie miało być, jak u niemowlaków, z nadmiaru pokarmu, z niestrawności
ABI: zbytnia przesada w dobieraniu rymów wyeliminowałaby połowę twórczości znanych i cenionych poetów, zubożyłaby twórczość np. i Szymborskiej i Osieckiej, i całą wcześniejszą klasykę polskiej poezji. Troskę o perfekcję z Twojej strony odbieram pozytywnie, jesteś wytrawnym odbiorcą, a ja twórcą żywiołowym, na pewno niepooradnym. I ten niemodny banał, wiem... ale to właśnie cały Coobus
LG: prostota zapisu, wiem, że wiele wątków powinno się zapisać bardziej skrycie, to też wiem, często stosuję, choć nie zawsze.

Wszystkie uwagi cenne, choć się bronię jak mogę. Ale jak je przetrawię, pewnie będzie jakiś tego skutek, dziękuję

[e_14scie]

Tekst piosenki, ale bardzo nierytmiczny i pal sześć rymy, ich dokładność i jakość, bo w piosence takie przechodzą, a nawet są dość pożądane. Nie wiem, czy współgrało Ci to z jakąś konkretną melodią, ale wg mojej płynie to tak:



na mym ramieniu miejsce zostało
na którym głowę składałaś
wciąż w fotografię gapię się małą
pamiętasz
jak mi ją dałaś

słowa modlitwy własnej usłyszę
żałosne nieposkładane
poza tym tylko bezradna cisza
wspomnienia także bezradne

w pamięci ciągle melodia która
wciąż echem własnym mi śpiewa
a w sercu jakaś niewielka dziura
przez którą żal się ulewa

w głowie się kłębią myśli uparte
wezbrana i rwąca rzeka
a w kalendarzu okno otwarte
przez które życie ucieka

poza tym dobrze wszystko już dobrze
powiem jedynie szczęść Boże
pożyję dalej nadzieją taką
jakoś je sobie ułożę
że je ułożę jakoś.


ładne zakończenie z przestawionym szykiem w powtórzeniu.

[coobus]

posłuchałem... nawet odruchowo uderzałem palcami w struny, i usmiechnąłem się. posłucham tej piosenki jeszcze przed snem. dziękuję, do miłego...

[skaranie boskie]

Powiem tak.
Zacząłeś dość dobrze, nawet pomimo tego ramienia.
Ale potem poszedłeś na skróty.
Tanie rymy i niedopracowane rytmicznie wersy położyły ten wiersz.
A treść dobra, rzekłbym wymagająca.
Napisałbym to jakimś zróżnicowanym rytmem, np. 9/3, albo coś około tego.
Zmuszałoby do zatrzymania.

Pozdrawiam