Rozgość się, zaczekaj

[coobus]

serce zostawiam pod słomianką
wejdź, jeśli chcesz

na piecu zastaniesz garnek
pełen oczekiwań
okopcony
przepalony
jeszcze ciepły
pod fajerką słabnący żar
postaraj się go podtrzymać

na oknie nadzieja do podlania
delikatna
nie daj jej zwiędnąć

do niedomkniętej szuflady
lepiej nie zaglądać
takie tam...
rozrzucone lęki
wciśnięte w kąt kompleksy
jeden wielki śmietnik

w kącie
nieufność waruje jak pies
nie wyciągaj nerwowo do niej ręki
pogłaszcz ruchem spokojnym
pieszczotliwym

zegar chodzi bardzo wolno
ale to on jest panem
swojego i mojego świata
nie wtrącam mu się
ty też go uszanuj

rozgość się
zaczekaj

[Nilmo]

Klimat bardzo przyjazny choć trochę mi przeszkadzały w rozgoszczeniu się, te nakazy - zrób to zrób tamto, nie pozwól itp.
Dziękuje

[Gloinnen]

do niedomkniętej szuflady
lepiej nie zaglądaj
takie tam...
rozrzucone lęki
wciśnięte w kąt kompleksy
jeden wielki śmietnik

Moim zdaniem, skoro lepiej nie zaglądać, to nie opisuj, co tam w środku jest.
Osobiście poprzestałabym na dwóch pierwszych wersach i niech czytelnik pozostawiony zostanie sam na sam ze swoją ciekawością i domysłami.

I raczej użyłabym konstrukcji bezokolicznikowej:

"do niedomkniętej szuflady
lepiej nie zaglądać" ---> chyba po to, aby przełamać monotonię trybu rozkazującego.

Myślę też, że może warto wyrzucić trochę niepotrzebnych słów, zwłaszcza nadmiar zaimków.

Przykładowo:

nie wtrącam mu się
ty też go uszanuj

"nie wtrącam się
ty też go uszanuj"

pod fajerką słabnący żar
postaraj się podtrzymać ten ogień

"pod fajerką słabnący żar
postaraj się podtrzymać" ---> można zagrać przerzutnią i lekkim niedomówieniem.

nie daj jej zwiędnąć

"nie pozwól zwiędnąć"

nie wyciągaj nerwowo do niej ręki

"nie wyciągaj nerwowo ręki"


Po kosmetyce wiersza może być naprawdę dobrze.
Choć oczywiście niczego nie narzucam, to tylko moje sugestie.
Mam taką manię chodzenia po tekstach z sekatorem...

Pozdrawiam,


Glo (Nożycoręka).

[Ewa Włodek]

a do mnie przemówiło przesłanie wiersza, takie zaproszenie drugiej osoby, żeby przyjęła peela z pełnym inwentarzem, nie tylko z jego dobrodziejstwem...

Pozdrawiam serdecznie...
Ewa

[coobus]

Jak zawsze, o ocenie decyduje kwestia spojrzenia, każdy patrzy inaczej, inaczej czuje, inaczej odbiera...
Chyba Ewa patrzy na to tak jak ja, miło mi.
Rażą nakazy, ten tryb rozkazujący a ja dalej odbieram to ze spokojem, przemianowuję w takim razie ten tryb na zapraszający. I nie ma w tym nakazu ani rozkazu, jest zaproszenie i kilka ciepłych wbrew pozorom słów pod adresem zapraszanego, niemal z uśmiechem. Tak to widzę. Sugerowane przeróbki raczej zubożą mój przekaz, myślę że go osłabią. Być może potrzebujecie wierszy dopracowanych, ale ja wolę te swobodne, niedoskonałe, z licznymi grzeszkami, powtórzeniami, nadmiarami, anachronizmami. Łatwiej mi się w tym niedoskonałym świecie oddycha. Bo sam nie jestem bez grzechu.
Tu skorzystam z jednej sugestii /"staraj się go powstrzymać"/. Ale wszystkie uwagi jak zawsze biorę do serca. I dziękuję. Nie lekceważę ich

[Gloinnen]

Być może potrzebujecie wierszy dopracowanych,

Nikt niczego nie potrzebuje, przecież to nie jest konkurs aplikacji o przyjęcie na Parnas!
Rozmawiamy sobie o wierszu, zastanawiamy nad zapisem, dzielimy pomysłami, jak można by lepiej, gdybamy...

[coobus]

jasne, być może źle się wyraziłem, ale zapewniam że tak to odbieram. Łagodzę małym łyczkiem wcześniejszy zapis. I pozdrawiam

[Gloinnen]

A z tym dopracowaniem to jest tak, że wcale nie ma przymusu poprawiania pod dyktando innych. Warto sobie jednak poczytać różne propozycje, może przy okazji następnego wiersza przydadzą się jakieś pomysły...

Zdróweczko!

[e_14scie]

lepiej nie zaglądaj

i dla mnie "nie zaglądać".

jeden wielki śmietnik

a może po prostu "śmietnik", albo zrezygnować z tego wersu.

Ogólnie przyswajam, wiersz.

nie wtrącam mu się
ty też go uszanuj

bardzo dobre

rozgość się
zaczekaj

a tu mi za sucho trochę, rozumiem pointę, ale jakby się nagle coś urwało i zbyt prosta ta propozycja

[coobus]

Uznaję rację, zmieniam na "zaglądać". Końcowe słowo "zaczekaj" przemyślę, nie chcę tego zmieniać na szybko, nie dziś... Ale podumam. "Warto sobie jednak poczytać różne propozycje...", jasne że warto - swoją duszę będę próbował w tych wierszach zachować, choć rogata, ale wiele racji uznam. Potargujemy. Ściskam i pozdrawiam raz jeszcze