obieg materii

[pietrek]

obieg materii

poszukuję sępa
któremu bym smakował

mogę nawet udawać padlinę
lub agonalne skurcze

byleby zwabić prawdziwego smakosza

choć ochłapem w twardym dziobie
zmiękczyć skrzeczenie

w łopocie wygłodniałych piór
szybując pod niebo

Dodano -- 20 kwie 2012, 8:17 --

wkleiłem to to z przekory, jako ripostę na "Sępy" Dory
ryms

[Alek Osiński]

mieć takiego osobistego sępa to luxus
na jaki mogą sobie pozwolić tybetańczycy,
ale zawsze zostają nam poczciwe kruki i wrony
skądinąd mistrzowie dziobania

[pietrek]

to prawda, tybetański rytuał pogrzebowy z sępami jest niesamowity
ale zaznajomiłem się z nim dopiero po wymyśleniu tego kawałka
pozdro:)

[Ania Ostrowska]

czytając pomyślałam; sęp, któremu bym smakował, to sep który mnie polubi - tylko muszę rzucić palenie wygłodniałe pióra - bardzo efektowne. Całość na plus Pozdrawiam

[Marcin Sztelak]

Sępy raczej wybredne nie są mam więc wrażenie że peel smakowałby każdemu.
A może to taka tęsknota za lataniem w jakiejkolwiek formie, nawet w formie pełnego żołądka padlinożercy

Pozdrawiam.

[perfidny krasnal]

mucha, to znaczy... sęp nie siada

[pietrek]

muchi też w obiegu materii istotne ;D

[perfidny krasnal]

zwłaszcza te w nosie

[Gloinnen]

Dla mnie po prostu świetny wiersz!

w łopocie wygłodniałych piór
szybując pod niebo

Tylko tu zmieniłabym "w łopocie" na "łopotem", żeby nie powtarzać konstrukcji identycznej z "w dziobie"...

Podoba mi się jednak pomysł, obrazowanie, świetnie się wiąże zresztą z tytułem. Jesteśmy jednym z ogniw łańcucha pokarmowego, to punkt wyjścia do rozważań, a jednak u Ciebie biologia to tylko klucz do innej tajemnicy. Pośmiertny rozkład u Ciebie urasta do rangi misterium (chociażby właśnie w nawiązaniu do tybetańskich obrzędów).
Życie nas zaskakuje, ale nie życie jako odrębny byt jednostki, tylko jako nieprzerwany proces, jako wartość sama w sobie, woda rzeki przepływającej przez wszystkie stworzenia świata...

Pozdrawiam,


Glo.