czara goryczy

[Gloinnen]

dość zawikłań i poplątań
sił i chęci zbrakło
pora zniknąć gdy bez końca
wszyscy w nosie mają

zawieszona między wami
tak niewiele znaczę
niczym ćma co przy latarni
skrzydła rani światłem

pląsam w tłumie smętnych klaunów
jak tak można zdurnieć
wiedząc że za siejbę czasu
tylko wiatr dziękuje

cierpki chichot mnie pożegna
gdy odejdę w ciemnię
za tym co z całego serca
nikt tęsknić nie będzie



przez
zmarznięty bezkres
noc toczy przekleństwa
wreszcie pękła struna
zbyt mocno
napięta



____________________
Glo.

[Nilmo]

Ciekawie i ekspresyjnie.

wiedząc za siejbę czasu

chyba tutaj zgubiłaś "że".

zawikłania poplątania
wygląda na zamęt
palca od w nosie dłubania
łatwo mówić amen

znacznie trudniej do amen-u
na kolanach wytrwać
ćmy więc lepiej nie modeluj
i opatrz jej skrzydła

niech tam sobie dalej lata
nad starym ołtarzem
gdzie się świeca zawsze brata
z łatwością oparzeń

pomyśl lepiej jak konstruktor
w modelarskim klubie
- ręce w kleju? kurcze trudno
lecz robię co lubię


Pozdr.

[Gloinnen]

chyba tutaj zgubiłaś "że".

No tak, racja.

Dzięki.

[Leon Gutner]

Cokolwiek zgubiłaś - umieściłaś tyle Glo ze Leo miał wielką przyjemność z czytania .
Dobre rymowanie .

Z ukłonem L.G.

[skaranie boskie]

skrzydła rani światłem

Zaje...fajne!

wiedząc że za siejbę czasu
tylko wiatr dziękuje

A to mi się kojarzy z przysłowiem o sianiu wiatru i zbieraniu burz.
Też dobre.


Przydałaby się interpunkcja bo czytać hadko.