Funt kłaków

[Gloinnen]

z uśmiechem chciałam i od serca
rozpocząć wielkie budowanie,
wierzyłam w jak mu tam – ideał
w to że dla dobra wszyscy razem

znosiłam deski cegły gwoździe
od świtu wciąż na posterunku
w pogoni za tym co ulotne
w poszukiwaniu jasnych punktów

mawiali ludzie daruj sobie
mawiali – świata nie odmienisz
lecz przecież zawsze widział człowiek
tę mnogość tonów i odcieni

i tak mijały dnie i noce
bywało głodno chłodno trudno
widziadła sen spędzały z powiek
aż raz po drodze los gdzieś utknął

dom miał być piękny i przestronny
a wyszły slumsy dla meneli
song o marzeniach już się skończył
pół roku z CV diabli wzięli

bo nienajlepszy był materiał
zabrakło światła chwil zapału
i błąd za błędem i w tych błędach
spleen gorzki rodził się pomału

z uśmiechem chciałam i od serca
rozpocząć wielkie budowanie
a wszystko było bez znaczenia
a wszystko funta kłaków warte



nie wrócę tutaj nigdy więcej
i bawcie świetnie się beze mnie

Wersja II (dzięki, Skaranie)

z uśmiechem chciałam i od serca
rozpocząć wielkie budowanie,
wierzyłam w jak mu tam – ideał
w to że dla dobra wszyscy razem

znosiłam deski cegły gwoździe
od świtu wciąż na posterunku
w pogoni za tym co ulotne
w poszukiwaniu jasnych punktów

mawiali ludzie daruj sobie
mawiali – świata nie odmienisz
lecz przecież zawsze widział człowiek
tę mnogość tonów i odcieni

i tak mijały dnie i noce
bywało głodno chłodno trudno
widziadła sen spędzały z powiek
aż raz po drodze los gdzieś utknął

dom miał być piękny i przestronny
a wyszły slumsy dla meneli
song o marzeniach już się skończył
pół roku z CV diabli wzięli

bo nienajlepszy był materiał
zabrakło światła chwil zapału
i błąd za błędem i w tych błędach
spleen gorzki rodził się pomału

z uśmiechem chciałam i od serca
rozpocząć wielkie budowanie
a wszystko było bez znaczenia
a wszystko funta kłaków warte



nie wrócę tutaj nigdy więcej
i świetnie bawcie się beze mnie
____________________
Glo.

[Miladora]

z uśmiechem chciałam i od serca
rozpocząć wielkie budowanie
a wszystko było bez znaczenia
a wszystko funta kłaków warte

no i co z tego - takie życie
na wozie raz lub też pod wozem
pod górę z góry przez przeszkodę
albo pod belką i ze stryczkiem

nie da się przeżyć jeśli głupstwa
rosną do miary katastrofy
wiadomo można mieć już dosyć
ale są nadal inne jutra

wciąż budujemy wciąż się wali
no i co z tego - takie życie
nieraz obdarza wszystkich prztyczkiem
a jednak wciąż się idzie dalej

[Ewa Włodek]

pozornie lekko o tym, jak to chcielibyśmy jak najlepiej, a wychodzi - szkoda gadać...
Miło było poczytać i pomyśleć...


Pozdróweczki liczne...
Ewa

[atoja]

dołujące te Twoje ostatnie teksty...

i to
nie wrócę tutaj nigdy więcej
i bawcie świetnie się beze mnie

a tytuły

czara goryczy
funt kłaków

Glo,zbliża się majówka nie prima aprilis

pozdrawiam

[Leon Gutner]

Nie ma ideałów .
Ale są fajne wiersze - takie jak ten .

Leo z przyjemnością

Z ukłonem L.G.

[skaranie boskie]

Glo w cyklu "zdołowana".
Artystycznie to nawet piękne, jednak coś mi nie daje spokoju.
Już zdążyłem poznać twoje nastroje literackie. Zastanawiające jest to, że następują falami. Jakby były odbiciem stanu ducha Autorki, nie zaś wizją poetycką.

Ten wiersz uważam oczywiście za piękny, choć przygnębiający.
I mam pewne zastrzeżenia do jego zawartości.

pół roku czasu diabli wzięli

To takie chyba niegramotne. Pól roku wystarczy, przecież tylko czas mierzymy w latach. Gdyby możliwe było np. pół roku cementu, to rozumiałbym...

i bawcie świetnie się beze mnie

To też takie trochę inwersyjnie...

Pozdrawiam

[Stepanian]

A ja się nie zgadzam, a ja protestuję przeciw utożsamianiu autorki z peelem. A może właśnie Autorka jest w euforycznym nastroju i żeby go sobie nie psuć, upuszcza negatywne emocje w postaci wiersza? Ja tak mam na przykład, że wieszam swoich peeli za jaja, tymczasem popijając koniaczek na wygodnej kanapie z uśmiechem na fałszywej gębie. Glo, nie daj się, brońmy prawa do pisania "na smutno". Dopiero się będą martwić, jak zaczniemy pisać radośnie.

spleen gorzki rodził się pomału

- zawsze chciałem użyć tego słowa (jest takie chique), ale nigdy do końca nie rozumiałem jego sensu.

[Gloinnen]

Dziękuję wszystkim

Spleen... Weltschmerz... czy jak go tam... Dopada czasami i nijak się wyplątać...

A co do tego "pół roku czasu" - Skaranie, masz sto razy rację, nie wiem, jak mogło mi się coś takiego przytrafić.

Pomyślę, jak to zmienić.

Inwersję da się na szczęście odkręcić.

Jeszcze raz - dzięki wielkie. Wiedziałam, że wszystko wypatrzycie...

Pozdrawiam,


Glo.

[skaranie boskie]

Wróciłem na chwilę i mam jeszcze jeden kwiatek.

wybrakowany był materiał
zabrakło światła chwil zapału

Zdaje się, że często zwracasz uwagę na podobne niuanse...

[Gloinnen]

Znowu mi się oberwało...
Słusznie...

No, to Glo, teraz, gdy sama przekonałaś się, jak to jest, bierz się do roboty...

Dzięki, pozdrawiam jeszcze raz.


Glo.