peron trzeci

[pietrek]

peron trzeci

skreśliłem wiele słów
skreśliłem je z siebie

dlatego całkiem
biały list piszę

jak więzień

i macham macham
na pożegnanie

chusteczką
z diakrytami sadzy

może ten telegram
rozczytasz

nic więcej
nie poradzę

2011

[Mirek]

z diakrytami sadzy

hm ... a jeszcze palacz węgiel w nią sypie
wróciła atmosfera dawnego czaru ... wiersz pewnie nie o tym ale białą ma to do sie że każdy bierze co chce a ja biorę właśnie to

[pietrek]

i tak być powinno, dzięki Mirku

[ble]

Pietrek, mam wrażenie, że zmarnowałeś zakończenie - przedostatnią i ostatnią strofkę. Myślę, że można by skonczyć na sadzy, albo ją dalej pociągnać - zasadzić

[Marcin Sztelak]

nic więcej
nie poradzę
jednak chciałoby się znacznie mocniejszej puenty.

Pozdrawiam.

[pietrek]

Pietrek, mam wrażenie, że zmarnowałeś zakończenie

jednak chciałoby się znacznie mocniejszej puenty.

zaczynam mieć podobne odczucie, ale na razie jestem kompletnir bezradny - jak mój peel
pozdr.

[Sede Vacante]

Hmmm, zastanawiam się skąd sadza na chusteczce, jaki to obraz w tej przenośni ukryty...Poza tym moja osobista interpretacja każe mi tu widzieć kogoś tak zrezygnowanego, zmęczonego, że stwierdza, iż dalsza walka nie ma sensu.
Machnie ręką, ale jednak ten biały list, bez słów, jako ostatnia nadzieja, desperackie wołanie o pomoc...
Przypomina mi to pewien dzień w moim życiu, gdy w ostatniej minucie jeszcze pisałem sms-y do ludzi z nadzieją, że będą czytać między wierszami.
żyję, choć nie zdali egzaminu. Chyba po prostu czułem, że to nie może być ostatni list jaki napiszę.
Co do wiersza, dla mnie idealnie napisany, być może nie jestem tu obiektywny, bo trafia w pewne konkretne moje wspomnienia, ale po prostu jest mi bliski.
Co do słów "Podrawiam", zamienię może na "życzę siły i samouwielbienia". Czasem ono jest bardzo potrzebne, by jutro mogło nastąpić.

[Gloinnen]

Przypomina mi to pewien dzień w moim życiu, gdy w ostatniej minucie jeszcze pisałem sms-y do ludzi z nadzieją, że będą czytać między wierszami.
żyję, choć nie zdali egzaminu.

Jest taka piosenka - evergreen - "Aleja gwiazd" Sośnickiej. Jedna z moich ulubionych zresztą, dlatego ją tutaj wyciągnęłam.

"Pod niebem gwiazd, pod niebem gwiazd żyjemy,
a każdy sam"

Z naciskiem na "sam". W najtrudniejszych chwilach życia, gdy dopada nas absolutne zwątpienie, dół, rozczarowanie życiem, desperacja nawet, potrzebujemy całkowitego zrozumienia, empatii, zostajemy pozostawieni sam na sam wobec czeluści. Ludzie okazują się po pierwsze niedomyślni. Po drugie - mało wrażliwi. Po trzecie - nie rozumieją. Nigdy nie utrafią w nasze oczekiwania. Najczęstszą reakcją jest obojętność, zniecierpliwienie albo drwina. No, tak już jest. Człowiek musi skonfrontować się z najgłębszym bólem bez świadków i bez znieczulenia. Nawet to ma w gruncie rzeczy sens, bo żadna odpowiedź z zewnątrz nie jest wystarczająca, nie odpowiada na nasze psychiczne wołanie. Może to rodzaj próby?

chusteczką
z diakrytami sadzy

może ten telegram
rozczytasz

nic więcej
nie poradzę

Mój pomysł na końcówkę:

"może rozczytasz
ten telegram

chusteczkę
z diakrytami sadzy"

Nie liczyłabym jednak na to.

Pozdrawiam,


Glo.

[pietrek]

Glo - samotność - bez histerii, w sensie psychologicznym i egzystencjalnym - osobność bytów, które
nijak nie mogą się przeniknąć, jedynie o siebie otrzeć, często boleśnie...choć to nie reguła
a biała chusteczka miała symbolizować zarówno poselstwo, próbę negocjacji, jak pożegnanie, na końcu zaś kapitulację
pozdrawiam

[Gloinnen]

osobność bytów, które
nijak nie mogą się przeniknąć, jedynie o siebie otrzeć, często boleśnie...

O, tak.