Alter E. Go

[Stepanian]

był kimś jak zresztą tylko można
w świętej pamięci i rozsądku
składanym w pudła sztywnej składni

zadziwiające jak żywotny
na cmentarzykach niestosownie
bywał i starał się zaistnieć

któregoś dnia dostąpił słowa
z którym zamienił się na ciało
odszedł za jedno boże uchroń

[Alek Osiński]

Podoba się. Oryginalnie napisane o tym
jak słowo stało się ciałem a ciało słowem.
Dobra myśl moim zdaniem

[Marcin Sztelak]

Bardzo dobry ciekawy wiersz.

Pozdrawiam.

[SamoZuo]

Ja to interpretuję jako wewnętrzna przemianę, przewartościowanie, zerwanie ze sztywnym/bezdusznym/złym "cmentarnym" towarzystwem/zwyczjami, albo jako smierć która połozyła kres nieudanemu życiu.

Pozdrawiam

[Stepanian]

Ja to interpretuję jako wewnętrzna przemianę, przewartościowanie, zerwanie ze sztywnym/bezdusznym/złym "cmentarnym" towarzystwem/zwyczjami, albo jako smierć która połozyła kres nieudanemu życiu.

Ciekawa interpretacja. Nie takie było moje zamierzenie. Tym bardziej się jednak cieszę, że wiersz, a co za tym idzie Alter E. Go, żyją własnym życiem. Dziękuję, że Ci się chciało interpretować.

Al, Marcinie, dzięki za czytanie i pozytywny odbiór.