Schronienie

[Toyer]

Chciałbym ukryć się w muszli ślimaka
by nie odnalazło mnie zło tego świata
deszcz wzlatuje w obłok dymu
słońce rozmywa się...

na świeżo skoszonym trawniku
ptaki pozdychały od dziecięcego krzyku
złodziej ukradł swoje buty
morderca powiesił się na drzewie zepsutym
lekarz zasnął na dyżurze w dniu imienin kolegi
jutro będzie mieć kaca
strażak ugasił pragnienie pieniąca cieczą
kościół spłonął od grzechu bezbożników...

gwiazda spadła na zimną ulicę
jej pora nadeszła
już zgasła...


ślimaczy domek za ciasny
by pomieścił mnie całego
szukam wiec innego...

[Sede Vacante]

Cudowne. Świetnie opisane obrazy cywilizacyjnej paranoi, zagubienia - tak to odbieram.
Niezgoda na to, co dzieje się wokół.
Niektóre wersy - majstersztyk.

"na świeżo skoszonym trawniku
ptaki pozdychały od dziecięcego krzyku"

"kościół spłonął od grzechu bezbożników..."

"gwiazda spadła na zimną ulicę
jej pora nadeszła
już zgasła..."

[Alek Osiński]

Nie jestem aż tak entuzjastycznie nastawiony do wiersza jak mój przedmówca.
To, że ideał sięgnął bruku a świat jest be w zasadzie wiemy już od dawna, jak dla mnie
to wiersz raczej nie stara się głębiej zanurzyc w tę problematykę. Wielokropki imo to raczej zbyt
oczywisty sposób sugerowania niedopowiedzeń, a takie rymy jak nadeszła/zgasła
nie za bardzo przekonują...jak dla mnie wiersz do modernizacji

[SamoZuo]

Podoba się, rozumiem ten stan kiedy z własną bezradnością jest ci już za ciasno...


Pozdrawiam

[Gloinnen]

Nie będę krytykować treści, ale również nie podchodzę do tekstu z entuzjazmem.

Przede wszystkim wyjątkowo psują go nachalnie wysuwające się przed szereg kiepskie rymy: "trawniku/krzyku", "całego/innego".

Niektóre sformułowania - typu "zło tego świata" - strasznie oklepane, na dodatek właściwie mówią już wszystko, odbierają "wierszu" to, co powinno być właśnie jego walorem - niejednoznaczność. Moim zdaniem lepiej jest nie tłumaczyć czytelnikowi jak krowie na rowie, co chcesz tak naprawdę powiedzieć, nie obnażać wszystkiego.

Wielokropki rzeczywiście nie są zbyt fortunne.

Ta spadająca gwiazda na chodnik... też raczej mało oryginalne.

Poczekam na inne wiersze.

Pozdrawiam,


Glo.