łydkowanie

[ks-hp]

W bieli. Wymarzone do wymazanych, stulone księżyce bez
kraterów. Prawda, że prawda jest na wagę ręki, na wyciągnięcie
złota? Dochodzą inne i trzeba je wychować, choć nigdy nie znosiłeś pi(a)sku.

Rozciągnięte w przepastnościach, od płaszczyzny do wzniesień.
Pod pióropuszem nieba ukryły szklane twarze, błyszczą po ciemku
jak aureole świętych; obgryzione jabłka kolan, robaczywe i cuchnące.

Nie klękam. Może czasami chciałbym znaleźć boga.

[Alek Osiński]

Tytuł mi się osobiście nie podoba, jest dla mnie mało
zrozumiały i w sumie trudny do odniesienia w stosunku do wiersza,
ale wiersz dużo bardziej. Zastanawiałem się nad obgryzionymi jabłkami kolan
ale w kontekście nie klękania, przekonały mnie ostatecznie

Pozdrawiam

[Miladora]

A mnie się wydaje, że tytuł w dobry sposób dopowiada treść.
Może nie brzmi zbyt wdzięcznie, ale jest w nim coś, co zmusza do zastanowienia, do przypisania go obrazom poniżej.
A wtedy sporo można sobie dopowiedzieć.
I w tym kontekście owo "znalezienie boga" zaczyna być wymowne.

Dobrego, Hipek

[Marcin Sztelak]

Tytuł nieodparcie kojarzy mi się z czapkowaniem - tyle tylko że na klęczkach - którego zresztą peel nie uprawia.
Bardzo ciekawy obraz.

Pozdrawiam.

[ks-hp]

Uff, dawno mnie nie było. Dzięki za komentarze.

Al, tytuł odnosi się w pewnym stopniu do wiersza, choć ośmieliłbym się powiedzieć, iż jest to daleko idąca interpretacja. Powstał w pewnym sensie pod presją, więc wierzę - może być nieczytelny i nieciekawy.

Mila, Marcinie - dzięki wielkie, pozdrówki!