Fatamorgana

[Julka]

Fatamorgana

Doświadczyłam dziwnego zjawiska przyrody.
Dzień przedwieczornym chłodem chylił się ku nocy.
Droga wiodła wzdłuż rzeki, mijałam ogrody,
nagle, spojrzałam w górę - widok mnie zaskoczył.

Granatowo-stalowe kłębiły się chmury,
szerokim brzegiem nieba na krawędzi miasta.
Jakby je bies formował w za ziemskie figury,
albo w morskie bałwany - a mój podziw wzrastał.

Widziałam je za sobą, jak piekielne dymy.
Może fatamorgana bełtała mi w oczach?
Płynęły razem ze mną - czy ja szłam za nimi.
Zawieszone nad ziemią, udziwniały postać.

Olbrzym cerber, wyciągał (leżąc) długie łapy,
to rozczochrana wiedźma zwisała na miotle,
to monstrum z siwą brodą, obok szarej szkapy.
Nie wiem co jeszcze było w tym diabelskim kotle.

Droga już się skończyła, a mnie było szkoda
utracić taki widok co się nie powtórzy.
Długo patrzyłam w piekło, jak z ludowych podań.
Aż noc wchłonęła widok z niezwykłej podróży.

Poprawione

Fatamorgana

Doświadczyłam dziwnego zjawiska przyrody.
Dzień przedwieczornym chłodem chylił się ku nocy.
Droga wiodła wzdłuż rzeki, mijałam ogrody,
nagle spojrzałam w górę - widok mnie zaskoczył.

Granatowo-stalowe kłębiły się chmury
szerokim brzegiem nieba na krawędzi miasta.
Jakby je bies formował w nieziemskie figury
albo w morskie bałwany - a mój podziw wzrastał.

Widziałam je za sobą jak piekielne dymy.
Może fatamorgana bełtała mi w oczach?
Płynęły razem ze mną - czy ja szłam za nimi.
Zawieszone nad ziemią, udziwniały postać.

Olbrzym cerber wyciągał, leżąc, długie łapy,
to rozczochrana wiedźma zwisała na miotle,
to monstrum z siwą brodą obok szarej szkapy.
Nie wiem, co jeszcze było w tym diabelskim kotle.

Droga już się skończyła, a mnie było szkoda
utracić taki widok, co się nie powtórzy.
Długo patrzyłam w piekło jak z ludowych podań.
Aż noc wchłonęła widok z niezwykłej podróży.

[Miladora]

Bardzo plastycznie i obrazowo, Juleczko.
I dobry rytm.

Interpunkcja tylko do poprawki i takie małe "coś":
- w za ziemskie figury - w zaziemskie dałabym, bo skoro Umiński użył też tego słowa w takiej pisowni, to czemu nie.
Ale najlepiej byłoby chyba dać - w nieziemskie figury.

Masz poprawioną interpunkcję - popatrz, gdzie zostały usunięte przecinki, i gdzie dodane:

Doświadczyłam dziwnego zjawiska przyrody.
Dzień przedwieczornym chłodem chylił się ku nocy.
Droga wiodła wzdłuż rzeki, mijałam ogrody,
nagle spojrzałam w górę - widok mnie zaskoczył.

Granatowo-stalowe kłębiły się chmury
szerokim brzegiem nieba na krawędzi miasta.
Jakby je bies formował w nieziemskie figury
albo w morskie bałwany - a mój podziw wzrastał.

Widziałam je za sobą jak piekielne dymy.
Może fatamorgana bełtała mi w oczach?
Płynęły razem ze mną - czy ja szłam za nimi.
Zawieszone nad ziemią, udziwniały postać.

Olbrzym cerber wyciągał, leżąc, długie łapy,
to rozczochrana wiedźma zwisała na miotle,
to monstrum z siwą brodą obok szarej szkapy.
Nie wiem, co jeszcze było w tym diabelskim kotle.

Droga już się skończyła, a mnie było szkoda
utracić taki widok, co się nie powtórzy.
Długo patrzyłam w piekło jak z ludowych podań.
Aż noc wchłonęła widok z niezwykłej podróży.

Dobrego

[Julka]

Stokrotne dzięki Miluś!
Popatrzeć gdzie wstawione hmm,
I tak tego nie zapamiętam według zasad.
Jestem tępa w tym do potęgi entej
ale przecież wiesz, że na wszystko za późno, dlatego siedzę w kącie

[Miladora]

ale przecież wiesz, że na wszystko za późno, dlatego siedzę w kącie

Phi... nigdy nie jest za późno, dopóki się żyje.