Admin song

[Gloinnen]

Wpadł mi kiedyś do łba pomysł zawadiacki,
by założyć własny portal literacki.
Czytam wiersze, sama się poezją param,
gdy dołożę więc gorliwie wszelkich starań,
stworzę forum - miodzio, cymes. Wszyscy będą
patrzeć, jak się pnie do góry Ósme piętro.

Od konceptu krótka droga do działania;
dwa dni pracy - pora zacząć powitania.
Rejestrują się autorzy na wyścigi,
wino w szklankach, piwo w kuflach; są szczęśliwi.
Gryzipiórków, wierszokletów pędzi horda,
gęstą śliną wena cieknie im po mordach.

Zaprosimy tę hałastrę na salony,
niechaj każdy czuje się zadowolony.
Mija jesień, potem smutna, szara zima,
wiosną... rety, coraz trudniej fason trzymać.
Gdy ideał z wolna obrósł w aureolę,
raz adminka zawołała - ja pierdolę!

Myślą, chamy, że im tutaj wolno wszystko?
Kija wezmę i rozpędzę towarzystwo!
Sroga będzie moja zemsta na userach,
za prywatę, która z postów wciąż wyziera,
za rzucanie w siebie mięchem bez pardonu,
za strzelanie nieustanne głupich fochów;

za utwory, co znikają jak kamfora,
bo się autor nagle wkurzył na autora,
za to, że krytyki mądrej nikt nie ceni,
a zieloni nie chcą nosić już zieleni;
za żądania, aby pousuwać konta,
za ten syf, którego nie ma kiedy sprzątać;

za to, że nam moderacja rozpasana
ciągle bruździ w roli adwokata diabła,
za straszliwej grafomanii istny zalew,
za bezczelność i za zmarnowany talent,
za szantaże, tumiwisizm i sabotaż,
z satysfakcją wam pogonię teraz kota!

W niebyt poszły przedsięwzięcia, chęci dobre;
teraz wezmę na warchołach ostry odwet.
Będzie płacz, zgrzytanie zębów, skórobicie.
Kto tu rządzi, jeszcze, szuje, zobaczycie!
Jeśli który zaś spróbuje mi dojadać,
to go banem potraktuję jak szczeniaka.

Hola! Dosyć! Czas powściągnąć te zapędy.
wszakże banów u nas nigdy miało nie być.
Zresztą - choć mnie czasem szewska pasja bierze...

...kocham portal ten do diaska! - przyznam szczerze.

Cisza. Spadam do roboty i do wierszy.
Może kiedyś - coś się zmieni. Może kiedyś....



____________________
Glo.