Proxima Centauri

[Marcin Sztelak]

Jak połać mięsa na jatkach
tylko ręce żebracze
w kierunku najbliższej
gwiazdy.

Drobna kwestia frazeologii i martwych języków
- już można wznosić modły
w przydrożnych kaplicach świętych od spraw
przeciwnych naturze rzeczy.

Prawo moralne i parę szczypt innych
filozofii nadają smaku potrawom
z glinianych garnków.
Wszystko się kiedyś obróci w skorupy,
później z prochu powstałeś i tak dalej.

Światło ma bardzo długą trasę do przebycia,
czterdzieści bilionów kilometrów.
Nie wystarczy zmrużenie oczu by udowodnić
drogę mleczną czy teorię wielkiego wybuchu.

Tam czerwony karzeł w rozbłyskach,
tu haki kołysane niepewnym rytmem
iluś tam oddechów na jednostkę czasu.

[Gloinnen]

potrawą

"potrawom" chyba...

Ciekawe rozważania.

Prawo moralne i parę szczypt innych
filozofii nadają smaku potrawą
z glinianych garnków.
Wszystko się kiedyś obróci w skorupy,
później z prochu powstałeś i tak dalej.

Pomijając tę literówkę nieszczęsną - bardzo podoba mi się obraz zawarty w tej strofie. Gliniane garnki to jakby ludzkie istnienia, które same z siebie są jałowe, nijakie. Egzystencję człowieka ubarwia jego potrzeba wyjścia poza własną bylejakość - co czynili wielcy myśliciele, artyści. Wszystko jednak okazuje się vanitas vanitatum. Dzieła człowiecze przemijają - mało tego, ich wartość też się liczy jedynie dopóty, dopóki pojawiają się kolejne pokolenia i myśl, idea, filozofia znajdą nowe zastosowanie...

Kosmiczne odniesienia wzmagają to poczucie marności, znikomości człowieka wobec wszechświata. Wyciągamy "ręce żebracze" i niewiele wiemy. Pozory zdobywania wiedzy ubarwiają szarzyznę życia, dają złudzenie dążenia do doskonałości, karmią pychę, ale okazują się śmiechu warte w konfrontacji z nieskończonością, bezkresem...

Pozdrawiam,


Glo.

[atoja]

taki tekst zmusza do głębszych przemyśleń, nic dziwnego ...tak dużo w nim filozofii..królowej nauk

[Ewa Włodek]

z jednej strony - niepohamowany rozwój galaktyk, ciągły ruch w najwyższych - że tak rzeknę - "sferach niebieskich", a z drugiej - kruchość naszego życia, zmierzająca nieuchronnie ku śmierci. Taki obraz dwoistości we wszechświecie...Ciekawy, skłania do myślenia, do głebszych rozważań...

pozdrawiam z uśmiechami...
Ewa

[anastazja]

Tak, tak Marcinie - otwierasz nie tylko oczy do czytania, świetna strofka, może najlepsza;

Prawo moralne i parę szczypt innych
filozofii nadają smaku potrawą
z glinianych garnków.
Wszystko się kiedyś obróci w skorupy,
później z prochu powstałeś i tak dalej.

[iTuiTam]

...

Tam czerwony karzeł w rozbłyskach,
tu haki kołysane niepewnym rytmem
iluś tam oddechów na jednostkę czasu.

...i pytanie, co jest prawdziwsze, czy jedno i drugie jest, czy też nie ma ani haków ani karła...

dobre czytanie, Marcinie.
serdecznie
iTuiTam