Duma

[Sede Vacante]

Gruba książka ukryta
w cienkim atlasie geograficznym
rozłożonym na kolanach.
Sprytnie ukryty
grzech
nieszkolnego czytania.

Zaraz w drzwiach wybuchnie bomba.
Na gorącym uczynku, jak złodziej,
choć kradł tylko słowa.

Po latach przybiegnę z dyplomem
Tato! Wygrałem!

Zawsze mówiłem,
że powinieneś pisać
mój synu.

[Gloinnen]

Dobrze napisane.

Widzę, Sede, że pewne tematy mocno w Tobie siedzą. Piszesz o nich w sposób bardzo przekonujący. Jestem naprawdę pod wrażeniem wierszy, które zaprezentowałeś nam w ciągu ostatnich dni. Szczerość, prostota trafiają wprost do emocji odbiorcy. Przy czym nie ma w tych utworach tego, co na ogół towarzyszy poruszaniu podobnej tematyki - moralizatorskiego zadęcia, które każe nachalnie narzucać czytelnikowi określony stosunek do opisywanych zdarzeń. Ty potrafisz spojrzeć na to, co stanowi istotę wiersza, z dystansem, jak obserwator, przywołujesz szczegóły, sytuacje, fragmenty myśli, wypowiedziane kiedyś słowa, budujesz z nich przekaz osobisty, a jednak pozbawiony (według mnie) rzewności.

Na gorącym uczynku, jak złodziej,
choć kradł tylko słowa.

To jest świetnie ujęte!

Czytam z przyjemnością.

Pozdrawiam,


Glo.

[Ewa Włodek]

faaajne...Mnóstwo dzitwy tak ma, jak peel (no, może teraz - nieco mniej, bo podobno młode pokolenie zapomina, jak się czyta ze zrozumieniem, albo nigdy nie umiało).
Kapitalny obrazek, pełen życia...

Uśmiechy posyłam...
Ewa

[witek kiejrys]

podoba mi się ten wiersz.
a z pisaniem?
czytając też piszemy, tylko nieco inaczej. w myślach. zaś przeglądając się w mapach, w sposób szczególny.

[anastazja]

podoba mi się Sede.

nie szkolnego ( nieszkolnego razem).

Pozdrawiam.