na skrzydłach nocy

[coobus]

noc zaraz swoje skrzydła rozwinie
i zacznę podróż w senną krainę
krainę cieni
na skrzydłach nocy cicho odfrunę
gdy księżyc w srebrną uderzy strunę
własnych promieni

sennie i ciężko podrywam ciało
jakby nie do mnie należało
jakby nie do mnie
pod żaglem skrzydeł jak orzeł płynę
i mam pod sobą mroczną krainę
wyblakłych wspomnień

osiadam miękko na puste plaże
na upatrzone łąki marzeń
na upatrzone
a skrzydła nocy zmęczone lotem
już się zwijają z wolna z powrotem
już są stulone

już są kamienne i nieruchome
zwinięte martwe ramiona owe
nocy skrzydlatej
już nic nie widzisz
i nic nie słyszysz
bo ciemność teraz chroni tej ciszy
nad wielkim światem

[Leon Gutner]

Cały balon nastroju .
Wyśpiewało mi się i tak sobie dumam że piosenka z tego poetycka jest jak nic

Z wieeelką przyjemnością L.G.

[Ewa Włodek]

nie budźmy nocy, Coob...Nastrojowo...

Pozdrawiam z uśmiechami...
Ewa

[skaranie boskie]

Zacząłem się w formie dopatrywać ronda, ale dałem sobie spokój.
Jest jakaś namiastka, to jednak nie rondo.
To wiersz coobusowy, trochę odbiegający od w ostatniej strofie od założenia ale w ogólnym zapisie dobry i w całości bardzo nastrojowy.
Małpa przeczytała z przyjemnością.

[Nalka31]

Wtopiłam się w rytm, taki troszkę odmienny i udało się wejść w odmalowany nastrój. Zadowolona pozdrawiam.