nie znajdziesz ukojenia tam - pod powiekami...

[Gabriela]

przeszłość za cenę szluga. przepowiem ci bujdę:
o tym, jak chciwe szczury straciły ogony.
tyle jest pocałunków - ten jedyny zawiódł.
żaden nie stał się księciem. oddali jej dynię,

a mnie figę jedynie. kolego, daj ognia.
dość już mam przeglądania wiecznie czarnych gazet.
treść nadal niepojęta, bo krzyczą nagłówki.
spalić je! na pohybel! głowy padną nisko,

w końcu nieważna bliskość. nauczę się pisać:
pościł wilk razy kilka, Kapturek zjadł wilka.
bardzo dobre, bo mocne! morał poszedł z dymem.
słuchaj – środkowy palec, albo kij mu w oko,

byle mierzyć wysoko – dla rosłej fasoli,
zostawił Jaś Małgosię. pobłądziła w lesie,
teraz jąka się bogu. upadła jak mucha,
której wyrwano skrzydła. koci, koci łapci,

nie jedź i nie męcz babci. co ci stara powie?
wszyscy się rozpadniemy - po nitce. żal kłębka.
na coś przyjdzie nam umrzeć, po cichu coś stracić.
ten świat jest pełen kalek, zrozum to! dlatego

nie ma w tym nic śmiesznego – przyszłość jest bezsenna.

[Alek Osiński]

Zainteresował mnie wiersz. Dużo w nim się dzieje.
Ma ciekawy rytm i dużą wyobraźnię. Jeszcze poczytam.

Pozdrowienia

[Gabriela]

dzięki bardzo.

[anastazja]

Dwie pierwsze bombowe, bardzo dobry wiersz gratuluję

[Gabriela]

dziękuję bardzo.