Z cyklu: Trzy siostry. Irena.

[Gloinnen]

Pod koniec życia cieszyła się
gdy na dnie pudełka z guzikami
znalazła zapomnianą stówę.

Pożyczała wnukowi na wieczne nieoddanie,
albo oddawała sąsiadom. Każdy był poczciwy.

Najbardziej smakowały jej papierówki
zbierane pod osiedlową jabłonką
i resztki żółtego sera.

Dwóm mężom powiedziała - won!
woląc gnojny zapach podwórza i siennik u Gabrysiowej
każdego lata.

Śladem pędzla na tuzinach akwarel
odwiedzała ukochane miejsca; przełom
Dunajca, Sokolicę, góralskie kapliczki
spływające żywicą i słońcem.

Pamiętała. Powódź w trzydziestym czwartym
zabrała nam dom i ziemię na cyplu. Uciekali
górską ścieżką do schroniska.
Dziś pozostała tylko wyspa zarośnięta olchami
i patronat PPN*.

Jeszcze na kilka dni przed śmiercią
odkurzała portrety przodków i karmiła
zmarznięte koty na parterowym balkonie.

Znajomi zasmuceni, teraz zabrakło czwartej
do brydża.



*PPN - Pieniński Park Narodowy
____________________
Glo.

[australijka]

Smutna historia o biednej kobiecie, ale takie wlasnie postacie zachowuja sie w naszej pamieci najbardziej. Beda ja wspomninac i opowiadac o niej dzieciom. W wierszu zaznaczone sedno sprawy, wart zapamietania.

[Gloinnen]

Poczytałam sobie świetne wiersze "familijne" tei i też mnie naszło na pisanie "rodzinne". To są nierzadko niezwykłe biografie, niezwykłe przeżycia do utrwalenia... Wydaje nam się - ot, ciotka...Była wśród nas zawsze (i nadal jest, albo już nie ma i wszyscy zapomnieli)... A jednak warto się przyjrzeć, pochylić się nad czyimś życiem, zrozumieć je... Kiedyś wydawało mi się, że to ciężki temat do udźwignięcia, dziś postanowiłam właśnie się z nim zmierzyć...

Dziękuję,


Glo.

[Jagoda]

.

[Gloinnen]

A ciotka była bardzo szczęśliwa, choć niewątpliwie trochę "odjechana" na swój sposób. Pamiętała mnóstwo niesamowitych historii rodzinnych, które opowiadała, ubarwiając po swojemu i których uwielbiałam słuchać... Miała dar do opowiadania i poczucie humoru... Rodzina trochę się z niej podśmiewała; myślę, że to dlatego, iż żyła w innym świecie, nie troszcząc się skrzętnie i zapobiegliwie o wiele spraw, jak my. Taki trochę "ptak niebieski"...

[anastazja]

Jak wszystkie starsze osoby, mają coś z dziecka, czasem złośliwości lub nadmiar miłosci. Dziwny zbieg, bo właśnie mam na brudno taki temat, o babci, kotach.

Glo. - bardzo przyjemnie spędziłam czas przy wierszu.

[pietrek]

odjechana ciotka - akwarelystka
portret świetnie naszkicowany, a właściwie odmalowany
bo obraz mam pełny, i całkiem bogaty
tylko patronat PPN mnie niepokoi, skrótu nie potrafię rozgryźć,
wiec może słówko wyjaśnienia pod tekstem, albo sam Patronat wystarczy
abo nie , to i tak drugorzędne, bo całość bez pytań

[Gloinnen]

Dałam przypis dla niewtajemniczonych.

Ciotka - rzeczywiście malowała piękne akwarelki...

Anastazjo, Pietrek - dzięki.



Glo.