Kołysanka

[Alek Osiński]

Z ramion bierze początek. Wystarczy.
Łagodne kołysanie, bryza.
Powój pnie się po barkach
poprzez zetlałą czerwień.

Mięśnie - pytania twarde jak koral; powroty
rozsupływane przez skórę, gdy robią się ciasne
od światła; jaskry

na owalnych dołach. Schnący
od środka osnowy, fiszbinowy abażur;
dzieci

budzą się przytulone
do lampy ze snu.

[pietrek]

och, kiedy to było...
mie to dzieci się już starzeją, tylko ja ciągle pienkny i ...
abażur super, świetny obraz
rozczuliłem się al

[Marta Półtorak]

Dobry wiersz. Podoba mi sie zwłaszcza początek. Zauważyłam, że wiersze o zabarwieniu ziemno-przyrodniczym, gdzie coś sie pnie itp. są bardzo popularne w internecie!
pozdrawaim
MP

[iTuiTam]

...

budzą się przytulone
do lampy ze snu.

Senne lampy są najpiękniejsze.
Piszą się, malują, pną w nas jak powoje

serdecznie
iTuiTam

[Alek Osiński]

rozczuliłem się

ja chyba też, dzięki Pietrek

Zauważyłam, że wiersze o zabarwieniu ziemno-przyrodniczym, gdzie coś sie pnie itp. są bardzo popularne w internecie!

no i bardzo mnie to cieszy Marto, dzięki

Senne lampy są najpiękniejsze.
Piszą się, malują, pną w nas jak powoje

pną się jak po pniach i rozświetlają zakurzone kąty...dziękuję Elu

[anastazja]

dzieci

budzą się przytulone
do lampy ze snu

ciepły wiersz.

[Mirek]

budzą się przytulone
do lampy ze snu.

hm ... jak to było dawno temu ech czas
fajny wiersz

[Withkacy]

Sentymentalnie. Ciekawe co skłoniło do napisania.