to nie tak miało być

[anka28]

Po latach i waśniach
przekraczam skromne progi
bez trwogi i żalu
pije zimną już kawę
czekałeś wieki
jestem chociaż mnie nie masz
zimne pocałunki u progu
na ganku powiędłe już kwiaty
czekasz zbyt długo
wieje chłodem spod żeber.

[Alek Osiński]

dwa razy w krótkim wierszu występuje zimno, raz chłód, nic więc
dziwnego, że wiersz mnie nieco zmroził... warto chyba
zaparzyć gorącą kawę...

Pozdrawiam ciepło

[pietrek]

trzeba się godzić za życia, tak odczytałem...
pozdrawiam refleksyjnie

[Gloinnen]

Po latach i waśniach
przekraczam skromne progi
bez trwogi i żalu
pije zimną już kawę
czekałeś wieki
jestem chociaż mnie nie masz
zimne pocałunki u progu
na ganku powiędłe już kwiaty
czekasz zbyt długo
wieje chłodem spod żeber.

Zgodnie z moim nieprzyjemnym zwyczajem najchętniej bym ten wiersz po prostu mocno skróciła, wyrzucając z niego pewne elementy, które nadają mu ton trochę naiwny, a z drugiej strony - zbyt dużo, zbyt szybko i zbyt dosłownie prezentują wewnętrzne rozterki Twojej peelki.

"po latach i waśniach
przekraczam skromne progi
piję kawę - już zimna
jestem chociaż mnie nie masz
zbyt długo czekałeś
na ganku kwiaty powiędłe
chłodem wieje spod żeber"

Zmiana kolejności wyrazów mogłaby pozwolić na wielokierunkową lekturę (zwróć uwagę na przerzutnie). Jeżeli wyeliminuje się z tekstu powtórzenia i nadmiar uczuciowości w zapisie, może to być bardzo ładny, subtelny, a jednocześnie emocjonalny tekst, z doskonałą, obrazową końcówką.

Oczywiście to tylko subiektywna sugestia.

Pozdrawiam,


Glo.