W oku cyklonu

[witek kiejrys]

Długa noc przed nami, miła,
tak jak dal pomiędzy nami,
której jęzor wskroś przestrzeniom,
której oczy czernią nieme
puszczykowymi śpiewami.

Długa noc, sen nie chce wracać
po wczorajszej jeszcze sjeście,
gałęziami wiatr kołysze,
nad nim potok gwiazd i szpara,
co przesącza światła miejskie.

Długa noc, jak wielka przestrzeń,
jak czas, który nas tak dzieli -
niebem powóz ku nam bieży,
któreś oczy zsunie pierwsze,
śpij kochanie, młyn czas mieli.

[e_14scie]

Dobry wiersz w ciekawej formie, a zgrzyt rytmiczny.

puszczykowymi śpiewami.

Pięciosylabowiec nie wpasowuje się akcentowo w rytm wiersza. Wiesz, jak się to czyta?
puszczyko wymi śpiewami


A całość na i świetna pointa.

[Leon Gutner]

Hm nie wiem czegoś mi tu brakuje i czegoś mi tu za dużo . Chyba zbyt oczywistych stwierdzeń na temat nieba , przestrzeni i wiatru który kołysze .
Podane to wszystko w zbyt odkryty sposób choć nie sposób odmówić wierszowi nastroju .

Z ukłonem L.G.

[atoja]

której oczy czernią nieme
puszczykowymi śpiewami.

gdy wyrównasz rytm
np.
jak puszczyka śpiew w oddali

będzie

poza tym jest ciekawie z klimatem i tajemnicą życia każdemu zapisaną w gwiazdach...

[skaranie boskie]

Nie mylą się przedmówcy.
Wiersz jest dobry. Sporo w nim dobrych przenośni i sporo przestrzeni.
Te ostatnie radziłbym zredukować. Tym bardziej, że oprócz nich masz w wierszu jeszcze dal, która tu ewidentnie za synonim przestrzeni robi.
I jeszcze te zsuwanie oczu...
Można zsunąć (lepiej zasunąć, albo opuścić) powieki, ale oczy najwyżej zamknąć.
Tyle o mankamentach.
Pozytywów więcej, co świadczy, że wiersz dobry jest i basta. Zwłaszcza czytany kilkakrotnie.