pchli targ 6: mrówki

[pietrek]

- Pietrek, podziwej się ino! Stasiek wykopuje z trawy
kawał żółtawego gnata, wielki jak paliczek Cyklopa.
- Ludzki? - Patrzę pytająco, bo Stasiek na życiu się zna jak mało kto.
- Ano, może być – Stasiek obszukuje kieszenie roboczych spodni
w poszukiwaniu papierosów.

Palimy w milczeniu obserwując jak kilka mrówek, oddaliwszy się od reszty
mrówczej karawany, ochoczo próbuje objąć w posiadanie swoje nowe
stanowisko paleontologiczne.

Myślę o naszym miejscu w łańcuchu pokarmowym. Co rozważa Stasiek,
nie wie nikt. Tylko mrówki nie marnują czasu. Wracają do swoich, opowiedzieć
że znalazły kawałek martwego boga. Całkiem do niczego nieprzydatny.

[Alek Osiński]

Fajne. Trudno się nadziwić mrówczemu pędowi.
Też jestem obecnie na etapie podglądania mrówek
faraona,które bezceremonialnie goszczą mi się w kuchni

Pozdrawiam

[MARCEPAN]

Świetne! Naprawdę świetne! Krótki tekst, ale ileż w nim treści! Gratuluję.

[pietrek]

dzięki Marcepanie