Michale, Anka już tu nie mieszka

[anka28]

Na bladych policzkach
malowane nocą grymasy
nie zamykaj oczu zanim się otworzą
z warg spijane słowa
silnym krokiem kroczą
do dnia i nocy
nie porównasz jej
zanim zapomnisz jak się nazywa
posmakuj radości
smakuje jak czekolada z koniakiem
słodka i mocna
zwala z nóg
zatańcz ostatni raz
boso na polanie skąpanej rosą
ta dziewczyna już tu nie mieszka
odeszła kiedy ty wyciskałeś sok z cytryny
ta naiwność nadal tam jest
je czekoladki i pije mleko
zimne dłonie na gorącym piasku
płyną po niebie
dwa równe sobie gołębie
jeden do mnie
drugi do ciebie
nie było mnie w domu
wybacz
masz jeszcze wspomnienia.

[anastazja]

Ładnie ujęty temat, wolałabym strofy, ale co tam.

Zastanawiam się nad jednym, tutaj;

zanim zapomnisz jak się nazywa
posmakuj radości
smakuje jak czekolada z koniakiem
słodka i mocna

można by bez powtórzeń;

zanim zapomnisz jak się nazywa
posmakuj
radość jak czekolada z koniakiem
słodka i mocna

To tylko podpowiedź, bez urazy.
Pozdrawiam.

[Sede Vacante]

Tez wolałbym strofy, trochę gubię się w pojedynczej, długiej, bo fakt, jest dużo w tym wierszu określeń, obrazów, trochę się dzieje, a zbite w jedną całość trochę jak labirynt.
Czuć potencjał, a jeśli się przebrnie to pewnie bardzo dobry wiersz. Ale osobiście nie mogę przebrnąć.

[Gloinnen]

Również uważam, że wiersz, który wygląda jak monolit, odstrasza od czytania, zwłaszcza, jak jest taki długi, jak Twój. Umiejętny podział na strofy to jeden z ważnych środków poetyckich, który - ukierunkowując lekturę - pozwala już w określony sposób budować znaczenia i poruszać się w stworzonej przez Ciebie metaforycznej przestrzeni.

Warto poprawić kilka niezręczności stylistycznych:

silnym krokiem kroczą

"krokiem kroczą" - masło maślane. Zastąpiłabym "kroczą" innym czasownikiem, jest ich mnóstwo, można do woli niuansować sens: "zmierzają", "idą", "zbliżają się", itd.

posmakuj radości
smakuje jak czekolada z koniakiem

Skorzystałabym z podpowiedzi Anastazji, żeby rozprawić się z powtórzeniem "posmakuj"/"smakuje".

płyną po niebie

drugi do ciebie

Zupełnie przypadkowo (mam nadzieję) wypadł Ci wyjątkowo kiepski rym "niebie/ciebie" - zastanowiłabym się, jak to zmienić, żeby się go pozbyć, bo psuje całość...

zatańcz ostatni raz
boso na polanie skąpanej rosą

Z tego obrazu bym chyba jednak zrezygnowała, bo nie jest odkrywczy, raczej kiczowaty, choć pewnie peelka tak czuje...

W wierszu sporo zaimków, niektóre można, według mnie, z czystym sumieniem wyrzucić:

do dnia i nocy
nie porównasz jej

"do dnia i nocy
nie porównasz" ---> w mojej ocenie wystarczy tak.

odeszła kiedy ty wyciskałeś sok z cytryny

"odeszła kiedy wyciskałeś" ---> "ty" również wydaje mi się niepotrzebne.

jeden do mnie
drugi do ciebie
nie było mnie w domu

Z tym też warto coś zrobić...

Tak szczerze mówiąc całą końcówkę:

jeden do mnie
drugi do ciebie
nie było mnie w domu
wybacz
masz jeszcze wspomnienia.

... bym wycięła i zakończyła wiersz obrazem gołębi, który pozostawia pewną tajemnicę, pozwala czytelnikowi na rozmaite interpretacje i domysły, jaki jest finał opowiadanej historii. Przy okazji umożliwia uniknięcie pewnej dziewczęcej naiwności, która kojarzy się z pamiętnikami nastolatek... A nie jest to moim zdaniem dobra konwencja.

Motyw "ona już tu nie mieszka" dość oklepany, ale można go jeszcze umiejętnie wykorzystać; wiersz na razie jest - jakby to powiedzieć - jak bardzo młodziutkie wino. Ale może za jakiś czas zechcesz wrzucić go ponownie na warsztat, bo jest w nim, jak zauważył Sede Vacante, potencjał - chociażby dobre przerzutnie, wrażliwość, zmysłowość.

Pozdrawiam,


Glo.

[Mirek]

Glo już powiedziała wszystko a ja potwierdzę iż podział na zwrotki posłużył by wierszowi dobrze
a co do treści ... smakuje nie powiem