prosty wiersz (2)

[Gloinnen]

dni odkrojone jak kromki
od niewzruszonego głazu

nie rozgryzę

dając z każdym kolejnym
coraz więcej miłości

wokół tysiąc par oczu
otwiera się jawną kpiną

to po co się starałaś
nie trzeba było

dłonie wrastają w ciemność
chrzęstem zapałek
pocieranych o bok pudełka

kręgosłup z żelbetu
nie trzaśnie pod naporem zdarzeń

choć tak pewnie najprościej
w rozproszeniach
ciało i umysł

przebije raczej


____________________
Glo.