Pachnący chleb /pantum/

[australijka]

Raz pachnie sianem, to znowu żytem,
chlebem razowym, jabłonią w sadzie.
Wspomnienie ze mną do snu się kładzie,
w myślach o domu ciągle ukryte.

Chlebem razowym, jabłonią w sadzie,
wspomnienie żywe pamiętać każe.
W myślach o domu ciągle ukryte,
w słowach poezji kwilenie ciche.

Wspomnienie żywe pamiętać każe...
Lata z dzieciństwa wierszem opiszę,
w słowach poezji kwilenie ciche,
rzewna piosenka - serca przekazem.

Lata z z dzieciństwa wierszem opiszę,
niechaj zagrają serca klawisze!
Rzewna piosenka - serca przekazem,
raz pachnie sianem, to znowu żytem...

[Zola111]

Piękne to jest, ale tyle inwersji... że aż rażą. Szkoda.
Tak pięknie obrazujesz, tyle tu synestezji, czuć talent Autorki, a wiersz się robi taki rodem z XIX wieku

Pozdrawiam serdecznie,

uciekam, bo zaraz oberwę, wiem!

[Ewa Włodek]

Jeśli celowa stylizacja - to dobra. Jeśli "tak wyszło" - to miło było poczytać...


Pozdrawiam z uśmiechem...
Ewa

[Miladora]

Ja nie jestem aż tak uczulona na inwersje w poezji rymowanej.
Ponieważ dają swoistą melodię.
Znacznie bardziej mnie rażą w wierszach wolnych.

Z tego, co pisałaś wcześniej, Danusiu, wnioskuję, że to są te Twoje pierwsze próby pantum, więc nie będę marudzić.
Ten klimat przypomniał mi zresztą dzieciństwo.

Ale tak myślę jeszcze, że łatwiejsze jest napisanie pantum w układzie rymów abab - Ty się pokusiłaś o bardziej skomplikowany układ abba/aabb/abba/aabb.
No i może dobrze byłoby konsekwentnie prowadzić myśl przy tych powtórzeniach, żeby wersy były spójne.
Na przykład tu:
- Wspomnienie żywe pamiętać każe...
Lata z dzieciństwa wierszem opiszę, - lepiej by chyba brzmiało, gdyby była ciągłość, że - pamiętać każe lata z dzieciństwa, które opiszę. Coś w tym sensie, gdyż inaczej są to dwa oddzielne wersy, a myślę, ze w pantum powinny się one przenikać.
Ale obrazowy wiersz, a to lubię.

Buziaki krakowskie

[australijka]

O kurcze, to mi się oberwało, a myślałam, ze pochwalą. Nawet mam piosenkę do tego tekstu, jakby ktoś chciał posłuchac. Pantum jest dosyc trudnym gatunkiem poezji /tak na swoje usprawiedliwienie/ i trzeba zdolnych /jak Miladora/, żeby to pieknie wyszlo. O poprawki akurat tutaj się nie skuszę, bo łatwiej napisać coś nowego.
To była moja pierwsza próba napisania pantum, podam link:http://poewiki.org/index.php?title=Pantum

[Miladora]

to mi się oberwało

Wcale Ci się nie oberwało, Danuśka.
A jeżeli to piosenka, to inaczej można patrzeć na wiersz.

Nie wątpię, że napiszesz jeszcze wiele innych i coraz lepszych wierszy.

Buziaki

[Leon Gutner]

Niom to Leo popatrzył na wiersz jak na piosenkę .
I całkiem całkiem ...

Ja nie jestem aż tak uczulona na inwersje w poezji rymowanej.
Ponieważ dają swoistą melodię.
Znacznie bardziej mnie rażą w wierszach wolnych.

W istocie Leo ma tak samo .

Z uszanowaniem L.G.

[skaranie boskie]

Jeśli mowa o inwersjach, to najbardziej rażą te rymotwórcze, ale czasem bez nich nijak cokolwiek zrymować. Pantum to trudny gatunek i chyba dość sprawnie Ci poszła konfrontacja z nim.
Pozdrawia.

[e_14scie]

Z formą wybrnęłaś Danusiu, ale brak mi spójności w powtórzeniach, które mogą istnieć samodzielnie, bez konieczności pantum. Ta forma wymaga jak villa, umiejętnej ciągłości kolejnych fraz.
Tak czy siak, masz

[Gloinnen]

Czyżby coś mi się rzuciło na mój krytyczny umysł? Bo chciałabym się do czegoś przyczepić, a nie mogę. No, może jedynie do:

zewna piosenka - serca przekazem.

Właśnie za tę rzewność, ale z drugiej strony peelka wydaje się doskonale świadoma tego, że jej wersy właśnie są przepełnione tą swoistą bardzo mocną nostalgią.

Nie jestem specjalistką od pantum, natomiast domyślam się, że jest to trudny gatunek liryki, ze względu właśnie na powtórzenia, które muszą nie sprawiać wrażenia "pozlepianych" bez ładu i składu, ale muszą się przenikać znaczeniowo.

Tutaj, przy odczycie, aby dobrze się sensy zazębiały, warto byłoby wykorzystać przerzutnie. Nie są to z pewnością figury stylistyczne charakterystyczne w poezji rymowanej, ale akurat w tym wierszu nie traktowałabym każdego wersu "osobno", ale szukała bardziej rozległych powinowactw, w obrębie całej strofy. Wtedy spójność się pojawi, natomiast powiązania na pewno są bardzo ukryte.

Nie wiem, czy akurat w tym wierszu (choć w poezji rymowanej na ogół jestem tego zdecydowaną przeciwniczką) nie byłoby dobrze zrezygnować z interpunkcji. To upłynniłoby zapis, pozwoliło na większą dowolność w łączeniu znaczeń:

Przykładowo:

Wspomnienie żywe pamiętać każe...
Lata z dzieciństwa wierszem opiszę,
w słowach poezji kwilenie ciche,
rzewna piosenka - serca przekazem.

"wspomnienie żywe pamiętać każe
lata z dzieciństwa wierszem opiszę
w słowach poezji kwilenie ciche
rzewna piosenka - serca przekazem"

- wspomnienie żywe pamiętać każe lata z dzieciństwa
- lata z dzieciństwa wierszem opiszę w słowach poezji
- wierszem opiszę (w słowach poezji) kwilenie ciche
- w słowach poezji kwilenie ciche (rzewna piosenka) - serca przekazem

Rozpisałam to dość łopatologicznie, w ramach exemplum. Tak samo można się pobawić w puzzle innymi frazami.

Pozdrawiam,


Glo.